بررسی هیستومورفولوژیکی و بیوشیمیایی اثر عصاره ی جینسنگ (پاناکس جینسنگ) بر لوزالمعده در قزل آلای رنگین کمان

ریشه ی گیاه پاناکس جینسنگ با ویژگیهای فارماکولوژیکی بسیاری همچون تنظیم کنندگی ایمنی، ضدتوموری، ضد زخم و کاهندگی قند خون به عنوان یک داروی گیاهی، قرنها مورد استفاده بوده، اما درمورد آثار احتمالی آن بر یکپارچگی ساختار بافتی لوزالمعده به ویژه در سازواره های آبزی یافته هایی اندک موجود است. از این رو هدف از این مطالعه بررسی آثار افزودن سطوح گوناگون ریشه ی گیاه پاناکس جینسنگ به جیره غذایی بر ویژگی های هیستوریخت شناسی بافت لوزالمعده (حجم و قطر جزایر لانگرهانس، حجم، تراکم و قطر سلولها در جزایر و تراکم حجمی واحدهای ترشحی، مجاری، رگهای خونی و بافت پیوندی) و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم در قزل آلای رنگین کمان بود. پژوهش، در بازه ی زمانی۶۰ روز در چهار تیمار آزمایشی با سه تکرار در هر تیمار صورت گرفت. در هر تکرار، به صورت تصادفی ۶۰ قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی ۱۵ گرم توزیع شد. گروه های آزمایشی به ترتیب با ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ گرم در کیلوگرم جیره عصاره ی آبی جینسنگ تغذیه شدند. خونگیری و نمونه گیری از بافت لوزالمعده در پایان آزمایش صورت گرفت. نتایج نشان داد که سطوح گوناگون جینسنگ تاثیر معناداری بر شاخصه های هیستوریخت شناسی پارانشیم لوزالمعده و در فراسنجه های بیوشیمیایی، سطح سرمی آمیلاز، لیپاز و گلوکز در گروه های آزمایشی و گروه ایجاد نکرده است (P>۰,۰۵)؛ اما درمقایسه با گروه شاهد، سطح سرمی تام LDH در گروه های دوم و سوم به طور معنادار افزایش یافته بود .(P<۰,۰۵) این یافته ها نشان داد که افزودن عصاره ی جینسنگ به عنوان محرک احتمالی رشد به جیرهی غذایی میتواند بدون اعمال آثار منفی بر یکپارچگی ساختار بافتی لوزالمعده در قزل آلای رنگین کمان مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پاناکس جینسنگ ، لوزالمعده ، هیستومورفومتری ، بیوشیمی ، قزل آلای رنگین کمان