بررسی مدیریت پسماند کارخانجات صنایع غذایی شهرستان رشت (در سال ۱۳۸۶)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 295

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSDE-1-3_004

تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1400

چکیده مقاله:

واحدهای صنایع غذایی بدلیل ماهیت متفاوت محصولات خود دارای پسماندهای متنوعی از لحاظ کمی و کیفی می­باشند. بررسی پسماند کارخانجات صنایع غذایی در شهرستان رشت به جهت شرایط اقلیمی خاص منطقه و محیط­زیست آسیب پذیر آن از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه­ شناسایی پسماند کارخانجات صنایع غذایی شهر رشت و نحوه مدیریت آن­ها بوده تا در ضمن این پژوهش، نقاط قوت و ضعف مدیریت مشخص گردد تا با ایجاد تغییراتی در روند مدیریت بتوان پسماندهای حاصل از صنایع را سازماندهی نمود. در این پژوهش در حدود ۴۰ واحد صنعتی از ۱۲۲ واحد صنعتی فعال براساس مشاهده وتکمیل پرسش­نامه موضوعی مورد بررسی قرار گرفتند جهت ذخیره سازی و تجزیه و تحلیل اطلاعات نسبت به ایجاد بانک اطلاعاتی پسماند کارخانجات اقدام گردید. داده­های به­دست آمده توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طبق نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل اطلاعات گروه­های آشامیدنی و نانوایی، بیسکویت­سازی، ماکارونی­سازی به ترتیب بیش­ترین میزان ضایعات صنعتی وگروه­های آشامیدنی و نانوایی، بیسکویت­سازی، ماکارونی­سازی بیش­ترین ضایعات شبه خانگی را تولید می­نمایند. درحدود ۶۳ درصد ازضایعات پسماند صنعتی این صنایع قابلیت بازیافت دارند ولی ۲۰ درصد ازآن­ها در عمل بازیافت می شوند. بیش­ترین روش دفع ضایعات که از سوی صنایع انتخاب می­شود فروش به میزان ۴۵.۶ درصد و دفن بهداشتی به میزان ۳۲ درصد می­باشد. برخی ازصنایع معادل ۳/۴ درصد ضایعات خود را می­سوزانند که به صورت غیراستاندارد انجام می­گیرد. بیش­ترین نحوه نگه­داری ضایعات تا زمان دفع به صورت انبارهای روباز در محیط کارخانه است که باعث ایجاد آلودگی می­گردد. بیش­ترین منشا تولید ضایعات صنعتی درصنایع غذایی محصول تولیدی به میزان ۳۲/۲۴ درصد و در مرحله بعد ضایعات حاصل از بسته­بندی معادل ۵۸/۲۰ درصد می­توان اشاره نمود. دوره­های زمانی دفع ضایعات صنعتی در۲/۴۸ درصد از صنایع به صورت موردی و ۴/ ۱۵ درصد به صورت روزانه گزارش شده است.

نویسندگان

مسعود منوری

دانشیار دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.

زهرا بهجتی نژاد زنجانی

کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران (مسوول مکاتبات).

مهسا آقاخانی

کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.