اثربخشی آموزش سبک زندگی مبتنی برخودآگاهی در بهزیستی روان شناختی و معنوی دانش آموزان در مدرسه

این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی سبک زندگی مبتنی بر خودآگاهی در بهزیستی روان شناختی ومعنوی دانش آموزان دختر سال سوم دوره اول متوسطه آموزش و پرورش سمنان صورت گرفته است.جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان دختر سال سوم دوره اول متوسطه در سال ۱۴۰۰ را در بر می گیرد که پیش آزمون، بر روی ۱۲۰ نفر ازآنان اجرا شد واز بین آنها ۴۶ نفر دانش آموز که پایین ترین نمره را در آزمون سبک زندگی کسب کردند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.سپس افراد نمونه به صورت تصادفی در دو گروه "آزمایش" و "گواه"جایگزین شدند.ابزار اندازه گیری این پژوهش، شامل پرسش نامه های سبک زندگی فرم کوتاه کاویانی، بهزیستی روان شناختی ریف و بهزیستی معنوی دهشیری بود.طرح تحقیق از پیش آزمون -پس آزمون را گروه کنترل برعهده داشت .آموزش سبک زندگی مبتنی برخودآگاهی درهشت جلسه پنجاه دقیقه ای، فقط در مورد گروه آزمایش اعمال شد.برای تجزیه و تحلیل داده های آزمون از روش آماری تحلیل واریانس از نرم افزار اس پی اس اس ۲۰ استفاده شد و نتایج تحقیق نشان داد آموزش سبک زندگی مبتنی برخودآگاهی می تواند باعث افزایش بهزیستی روان شناختی و معنوی دانش آموزان شود .همچنین سنجش ماندگاری پژوهش نیز همین را نشان داده است.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، خودآگاهی ، دانش آموزان مدرسه ، بهزیستی روان شناختی ، بهزیستی معنوی