بررسی اثربخشی شفقت درمانی بر احساس گناه، کمال گرایی و طرح واره شرم در فرزندان نیروهای انتظامی

مقدمه: پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی شفقت درمانی بر احساس گناه، کمال گرایی و طرح واره شرم در فرزندان کارکنان نیروی انتظامی شهرستان شهرکرد انجام شد.روش اجرا: این پژوهش به لحاظ روش نیمه آزمایشی که با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، فرزندان ۱۲ تا ۱۸ سال نیروی انتظامی شهرستان شهرکرد بود که ۳۰ نوجوان به عنوان نمونه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. پرسشنامه های احساس گناه کوگلر و جونز[۱] (۱۹۹۲)، کمال گرایی هیل[۲] (۲۰۰۴) و طرح واره یانگ[۳] (۱۹۹۸) بر روی هر دو گروه اجرا شد. برای افراد گروه آزمایش دوره درمانی شفقت درمانی براساس طرح درمانی گیلبرت[۴] (۲۰۱۰) در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای انجام شد. پس از پایان دوره آموزشی و به منظور بررسی تاثیر آموزش افراد هر دو گروه آزمایش و گواه مجددا پرسشنامه های پژوهش را تکمیل نمودند. درنهایت اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار ۲۲ اس پی اس اس[۵] و با استفاده از تحلیل واریانس تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که شفقت درمانی بر احساس گناه، کمال گرایی و طرح واره شرم تاثیر دارد (۰۵/۰≥p).نتیجه گیری: برنامه شفقت درمانی می تواند تاثیر مثبتی در بهبود احساس گناه، کمال گرایی و طرح واره شرم فرزندان نیروی انتظامی داشته باشد. [۱]. Coogler and Jones[۲]. Hill[۳]. Young[۴]. Gilbert[۵]. SPSS

کلیدواژه ها:

شفقت درمانی ، احساس گناه ، کمال گرایی ، طرح واره شرم