تأثیر محلول پاشی متانول بر راندمان مصرف تشعشع، تشعشع فعال جذب شده تجمعی، ضریب ا ستهلاک نوری و شاخص سطح برگ در سویا

این مطالعه جهت بررسی اثر محلول پاشی متانول بر راندمان مصرف تشعشع و ضریب استهلاک نوری در سال زراعی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی کرج به مرحله اجرا در آمد. این آزمایش با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار که از یک تیمار شاهد M0 (بدون مصرف متانول) وازتیمارهای M5 ،M4 ،M3 ،M2 ،M1 به ترتیب محلولهای 35،28،21،14،7 درصد حجمی استفاده شد و با 3 بار در فصل رشد با فواصل 12 روز یکبار بر روی قسمتهایی هوایی بوته های سویا محلول پاشی شدند. صفاتی نظیر عملکرد دانه، ماده خشک کل، راندمان مصرف تشعشع و ضریب استهلاک نوری اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که محلول پاشی متانول بر راندمان مصرف تشعشع موثر بوده است و بین تیمارهای اعمال شده تفاوت معنی داری در سطح احتمال 5% وجود دارد. مقایسه میانگین نشان داد بیشترین مقدار راندمان مصرف تششع متعلق به سطح 21% حجمی متانول بود که در مقایسه با شاهد افزایش 15% داشت. همچنین نتایج نشان داد که بعد از 96 روز پس از کاشت تفاوت معنی داری در تشعشع فعال جذب شده تجمعی توسط بوته های سویا در تیمارهای مختلف متانول ایجاد شد و این اختلاف تا 123 روز پس از کاشت ادامه داشت. محلول پاشی متانول تاثیری بر ضریب اصطحلاک نوری نداشت ولی با این حال ضریب استهلاک نوری نیز در سطح 21% در مقایسه با دیگر سطوح کاهش نشان داد. محلول پاشی متانول باعث افزایش عملکرد دانه، راندمان مصرف تشعشع، ماده خشک کل و بالاخره سطح برک گردید.

کلیدواژه ها:

متانول ، راندمان مصرف تشعشع ، ضریب استهلاک نوری ، تشعشع فعال جذب شده تجمعی