بررسی تاثیر مکانیزاسیون کشاورزی بر توسعه پایدار و افزایش بهره وری در استان هرمزگان

با توجه به پیشرفت علم و لزوم تامین نیازهای بشر ، لزوم خارج شدن از کشاورزی سنتی و گرایش به مکانیزاسیون کشاورزی هر روز بیشتر احساس می شود. مکانیزاسیون به شرط اصول توسعه پایدار، عامل اصلی تحرک و رشد مداوم سطوح کمی و کیفی تولید در تمامی بخش آن به شمار می آید. لذا هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر مکانیزاسیون بر توسعه پایدار و افزایش بهره وری محصولات کشاورزی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل بهره برداران روستایی در منطقه حاجی آباد در سال ۱۳۹۹ انجام شد. برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز، از پرسشنامه محقق ساخته ۲۵ سوالی استفاده شد و پایایی آن توسط آزمون آلفای کرونباخ سنجیده شد (α>۰/۷). جهت تحلیل فرضیه ها و اهداف تحقیق، از نرم افزار آماری SPSS نگارش ۲۵ استفاده شد. نتایج نشان داد ضریب همبستگی اسپیرمن بین کاربرد مکانیزاسیون با بهره وری کشاورزی برابر (۰/۶۸۵) و بتای آنها برابر (۰/۸۷۲) است. همچنین ضریب همبستگی اسپیرمن بین کاربرد مکانیزاسیون با هزینه تولید بهره برداران کشاورزی (۰/۶۹۸) و بتای آنها (۰/۸۵۹-) می باشد. نتایج آزمون ضریب تعیین نشان داد متغیر مستقل کاربرد مکانیزاسیون به میزان ۶۱ درصد قادر به پیش بینی متغیر وابسته بهره وری کشاورزی و به میزان ۵۷ درصد قادر به پیش بینی متغیر وابسته هزینه تولید بهره برداران کشاورزی است. به طور کلی فرضیه ها تایید شدند و نشان دادند با افزایش کاربرد مکانیزاسیون، بهره وری، افزایش و هزینه تولید بهره برداران کشاورزی کاهش می یابد(P_Value<۰.۰۵).

کلیدواژه ها:

بهره وری ، توسعه پایدار ، هزینه تولید ، رشد اقتصادی