مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و درمان هیجان مدار بر تاب آوری افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر

هدف: تاب آوری در مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان «شناختی- رفتاری» و درمان «هیجان مدار» بر تاب آوری این بیماران است. روش ها: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری این تحقیق، بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر هستند که به «کلینیک گوارش و کبد مسعود» در شهر تهران، سال ۱۳۹۸ مراجعه نموده اند. ۳۵ بیمار به روش نمونه گیری ساده انتخاب و تصادفی در ۳ گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جای گرفتند گروه های آزمایش تحت ۸ جلسه درمان هفتگی «شناختی- رفتاری» قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسونCD-RISC) ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و تحلیل واریانس دو عاملی با اندازه گیری های مکرر (تحلیل واریانس آمیخته) و تحلیل کوواریانس یک راهه تک متغیری استفاده شده است. نتایج: نتایج نشان داد برقراری پیش فرض های یکسانی واریانس ها (۰۵/۰P-Value>، ۲۷۲/۳F=) پیش فرض رابطه خطی بین پیش آزمون و پس آزمون ۰۱/۰P-Value<، ۶۲۰/۹۲۵=F) و پیش فرض یکسانی شیب رگرسیون ها (۰۵/۰P-Value>، ۵۹۴/۱=F) در تحلیل کوواریانس، بعنوان شاخص تاب آوری است. ،حدود ۲/۷۹ درصد از تغییرات تاب آوری توسط نوع درمان تبیین شده و تحت تاثیر قرار می گیرد. درمان «شناختی- رفتاری» و درمان «هیجان مدار» بر تاب آوری مبتلایان سندروم روده تحریک پذیر اثربخش و هر دو روش درمانی در طول زمان دارای ماندگاری اثر هستند. تفاوت معناداری میان اثربخشی این دو روش درمانی بر تاب آوری وجود نداشت. نتیجه گیری: طبق نتایج این پژوهش، درمان «شناختی- رفتاری» و «هیجان مدار» برای افزایش تاب آوری بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر مداخلاتی موثر هستند و برای مدیریت علائم این بیماری می توان از این مداخلات سود جست.  

کلیدواژه ها:

Cognitive-Behavioral Therapy ، Emotion Focused Therapy ، Resilience ، Irritable Bowel Syndrome. ، درمان شناختی- رفتاری ، درمان هیجان مدار ، تاب آوری ، سندروم روده تحریک پذیر