شناسایی اقدامات اولویت دار در برنامه ریزی توسعه گردشگری روستایی(نمونه موردی مطالعه: شهرستان کرمانشاه)

  یکی از مهمترین مشکلات مردم در فضاهای روستایی استان کرمانشاه، بیکاری و عدم تنوع در فعالیت­های اقتصادی است. امروزه گردشگری به عنوان راهی جهت ایجاد اشتغال و افزایش درآمد روستاییان محسوب می­شود. هدف کلی این مقاله، شناسایی اقدامات اولویت­دار در برنامه­ریزی توسعه گردشگری روستایی شهرستان کرمانشاه می­باشد. این تحقیق از نوع کاربردی بوده و برای انجام آن از روش توصیفی(پیمایشی- زمینه­یابی) استفاده شده و ابزار جمع­آوری اطلاعات مبتنی بر تلفیقی از روشها نظیر؛ مشاهده میدانی، تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با روستاییان بوده است. نتایج این تحقیق نشان می­دهد که بیش از ۵۲ نقطه­ – جاذبه در روستاهای شهرستان کرمانشاه وجود دارد که با برنامه­ریزی و ساماندهی آنها می­توان به توسعه صنعت گردشگری روستایی کمک کرد. بیشتر این جاذبه­ها (۲۸ مورد) از نوع مذهبی– زیارتی بوده و اکثر آنها از دسترسی مناسب برخوردار نیستند. از بین این جاذبه­ها تنها ۵ نقطه – جاذبه دارای شعاع عملکرد منطقه­ای بوده و مابقی از شعاع عملکرد ناحیه­ای و محلی بهره­مندند. همجواری کلان شهر کرمانشاه با فضاهای روستایی شهرستان کرمانشاه، به ضرورت برنامه­ریزی و ساماندهی این جاذبه­ها جهت جذب گردشگر از کلان شهر کرمانشاه می­افزاید. 

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، روستاهای شهرستان کرمانشاه ، اقتصاد روستایی ، اقتصاد گردشگری