تعلیم و تربیت در آیینه ژئوفیلوسوفی به مثابه رویکردی نوین در فلسفه ورزی

هدف اصلی این پژوهش تبیین تعلیم و تربیت در آیینه ژئوفیلوسوفی به مثابه رویکردی نوین در فلسفه­ورزی است. برای دستیابی به این هدف از روش تحلیل مفهومی و استنتاجی بهره گرفته شد. تعریف متفاوت دلوز از فلسفه به مثابه «هنر صورت­بخشی، ابداع و ساخت مفاهیم» محور مجموعه­ای از تحولات در حوزه های گوناگون هستی شناسی و معرفت شناسی شد که از مهم ترین نتایج آن «نظریه ژئوفیلوسوفی» می­باشد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که نوآوری های مترتب بر این نظریه در حوزه تعلیم و تربیت پیامدهایی را به بار می­آورد که از مهم ترین آن ها می توان به مواردی چون «فعالیت­ورزی و شدن در پرتو نقد غایت­گرایی، «درون­گرایی در پرتو نقد علیت­محوری برون­گرایانه» و «آفرینش در پرتو نقد بازنمایی و بازتولید» اشاره کرد که هرکدام از این موارد در دل خود پیامدهای تربیتی دیگری را نیز پرورش می دهند. 

کلیدواژه ها:

ژیل دلوز ، نظریه ژئوفیلوسوفی ، تعلیم و تربیت ، شدن ، درون گرایی ، آفرینش