تخصیص بهینه منابع انرژی در ایران با رویکرد هدفمند کردن یارانه ها

در این تحقیق با استفاده از روش­های تحقیق در عملیات به تخصیص بهینه نفت و گاز طبیعی به بخش های مختلف مصرف شامل خانگی- تجاری، حمل ونقل، صنایع، کشاورزی، صادرات، تزریق به مخازن نفتی و نیروگاه ها به عنوان تولید­کننده انرژی ثانویه پرداخته شده است. تخصیص بهینه انرژی به بخش های مختلف مصرف طی سال­های ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰، با طراحی یک مدل برنامه­ریزی خطی و با در نظر ­گرفتن اجرای طرح هدفمند­ کردن یارانه ها، انجام گرفته است. هدف افزایش درآمد دولت بوده و در این زمینه برنامه های آتی دولت در نظر گرفته شده و محدودیت­هایی همچون تامین تقاضای انرژی بخش های مختلف مصرف و نبود برخی از زیرساخت­ها نیز مورد توجه قرار گرفته است. نتایج این تحقیق، میزان تخصیص بهینه فراورده های نفتی و گاز طبیعی به بخش های مختلف طی سال های آتی را مشخص می کند و راهکارهای مناسبی را در اختیار برنامه­ریزان و تصمیم­گیران، به منظور برنامه ریزی مناسب قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

تخصیص ، منابع انرژی ، هدفمند کردن یارانه ها