رابطه تنوع بخشی درآمدی با ساختار سرمایه و سودآوری

ریسک عملیاتی عاملی مهم در ورشکستگی شرکت ها محسوب می شود. بسیاری از شرکت ها علاوه بر صنعت تخصصی خود، برای ورود به سایر صنایع نیز تمایل نشان می دهند.  این امر تنوع درآمد های شرکت را افزایش داده و در صورت ایجاد مشکل برای یک صنعت خاص درآمد کلی شرکت دچار کاهش شدید نخواهد شد. بنابراین انتظار می رود تنوع بخشی به درآمد های شرکت می تواند اثر معناداری بر سودآوری شرکت داشته باشد. بعلاوه چگونگی تامین مالی شرکت ها نیز می تواند متاثر ازمیزان اطمینان از درآمد های باثبات آتی شرکت باشد. بنابراین انتظار می رود میزان تنوع درآمدها  بر ساختار سرمایه شرکت نیز اثرگذار باشد.  هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط تنوع ­بخشی درآمدها با ساختار سرمایه و سودآوری شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می­ باشد. نمونه این پژوهش شامل ۱۴۰ شرکت طی سال­ های(۱۳۹۰-۱۳۹۶) است. فرضیه­ های پژوهش با استفاده از تکنیک آماری اتورگرسیو برداری داده ­های تابلویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته ­اند. توابع عکس ­العمل آنی نشان­ دهنده یک ارتباط پویای قابل توجهی در بخش مالی است. نتایج پژوهش حاکی از آن است هنگامی که تنوع­بخشی درآمدها و ساختار سرمایه به طور هم­زمان افزایش یابد، سودآوری شرکت­ها در بالاترین حد ممکن قرار خواهد گرفت. همچنین همزمان با افزایش سودآوری، تنوع بخشی درآمدها و ساختار سرمایه افزایش می­یابد. با افزایش تنوع بخشی درآمدی، سودآوری افزایش و ساختار سرمایه کاهش و در صورت افزایش ساختار سرمایه، میزان سودآوری افزایش و میزان تنوع بخشی درآمدهای شرکت ­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران کاهش خواهد یافت. 

کلیدواژه ها:

سودآوری ، تنوع بخشی ، ساختار سرمایه ، اتورگرسیو برداری