تحلیل فضایی قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای مرتبط با ترافیک در ایران: پیامدهایی برای برنامه ریزی شهری برای بهبود سلامت عمومی و ایجاد مراکز خدماتی در حاشیه های شهر جهت کاهش ترافیک

در شهرها، ترافیک یکی از عوامل اصلی تعیین کننده کیفیت هوا است. مطالعات نشان داده است که نزدیکی به جاده ها با ترافیک سنگین با افزایش بروز و شیوع طیف وسیعی از اثرات سلامتی مانند پیامدهای نامطلوب هنگامتولد، زوال عقل، آسم و افزایش خطر برونشیت، خس خس سینه، نقص در عملکرد ریه و رشد التهاب راه های هوایی در انسان ها و حیوانات مرتبط است. به خصوص در بین کودکان در ایران، ۱۰۳ منطقه شهری دارای نظارت بر کیفیت هوا هستند، در حالی که بیش از ۲۰۰۰ شهر فاقد هرگونه اطلاعاتی هستند و تنها ۲۹ شهر دارای سیستم های نظارتی هستند که به اندازه کافی قوی برای برآورد قرار گرفتن در معرض قرار دارند. این محدودیت های جدی برای مقامات زیست محیطی و بهداشتی در هنگام ارزیابی سطوح مواجه ه فعلی با آلودگی هوای مرتبط با ترافیک (TRAP) با هدف طراحی و اجرای سیاستهایی برای کاهش اثرات کیفیت پایین هوادر جمعیت ایجاد میکند. این مطالعه رویکردی را برای تخمین جمعیت در معرض بالقوه در معرض TRAP بااستفاده از شاخص دسترسی Space Syntax به عنوان متغیر فرم شهری پیشنهاد میکند. ما ده جاده دردسترس ترین پنج شهر ایران را برای تخمین نسبت جمعیت آسیب پذیر (ساکنان، کارمندان، دانش آموزان، بیماران بیمارستانی) با بالاترین احتمال قرار گرفتن در معرض TRAP در فاصله ۵۰۰ متری انتخاب کردیم. یافته های ما نسبت مشابهی از جمعیتی را نشان میدهد که به دلیل نزدیکی به جاده های دارای ترافیک سنگین به طور مداوم در معرض TRAP قرار دارند تا مطالعاتی که از مدلهای پیچیدهتر استفاده میکنند. در نهایت، این مطالعه جایگزینهایی را برای کاهش قرار گرفتن جمعیت فعلی در معرض انتشارات ترافیکی در شهرهای ایران ارائه میکند.

کلیدواژه ها:

تحلیل فضایی ، آلودگی هوای ، ترافیک ، برنامه ریزی شهری.