بررسی تاثیر تحریکات چند حسی بر بهره حافظه سالمندان ساکن خانه های سالمندان شهر اهواز

مقدمه: سالمندی موجب تحلیل سیستم عصبی و نقص در کارکردهای شناختی اعم از حافظه، یادگیری و توجه می گردد. از طرفی قرار گرفتن در محیط های محبوس و محدود از نظر تحریکات حسی، فرد را در معرض محرومیت حسی قرار می دهد که اثراتی چون اختلالات ادراکی و شناختی دارد. تحریکات چند حسی با بیدار نمودن سیستم فعال کننده مشبک مغز موجب پیشرفت بهبود عملکردهای مغزی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تحریکات چند حسی بر بهره حافظه (Memory Quotient) سالمندان ساکن خانه های سالمندان شهر اهواز صورت گرفت. روش: مطالعه حاضر از نوع کار آزمایی بالینی تصادفی شده یک سو کور می باشد. جامعه پژوهش شامل ۲۸ سالمند ساکن خانه های سالمندان شهر اهواز بوده اند که به صورت تخصیص تصادفی و با در نظر گرفتن همسان سازی از نظر سن و جنس در دو گروه ۱۴ نفری مداخله و شاهد تقسیم شدند. در گروه شاهد بدون اعمال تحریکات چند حسی در شروع و پایان مطالعه یعنی هم زمان با گروه مداخله، حافظه سالمندان توسط آزمون حافظه بالینی وکسلر مورد ارزیابی قرار گرفت. در گروه مداخله، تحریک چندحسی به مدت چهار هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه ۲۵ دقیقه صورت گرفت، مداخلات شامل تحریکات حس لامسه، شنوایی و بینایی بود که به ترتیب با ماساژ پشت دست با روغن بادام، پخش موسیقی بی کلام و صدای طبیعت و تصاویر طبیعت انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین نمره بهره حافظه سالمندان در دو گروه مداخله و شاهد قبل از شروع تحریکات حسی، به ترتیب ۸۴/۳±۵۲ و ۵۷/۴±۵/۵۱ بوده که اختلاف معنی داری نداشتند (۰۵/۰˃p). بعد از انجام مداخله نمره حافظه در دو گروه به ترتیب ۵/۱۲±۵/۶۴ و ۲۷/۳±۲۸/۵۲ بود که اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده شد (۰۵/۰˂p). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تحریکات چند حسی می تواند باعث افزایش نمره بهره حافظه در سالمندان ساکن خانه های سالمندان گردد.

کلیدواژه ها:

Multi-Sensory Stimulation ، Memory quotient ، Elderly people ، تحریکات چند حسی ، بهره حافظه ، سالمندان