از کرانه تا ژرفا؛ انتقال از ظاهر به باطن قرآن در پرتو روایات اهل بیت علیهم السلام

  در جوامع روایی شیعه روایات بسیاری در تاویل آیات قرآن کریم از معصومان: گزارش شده که در آن­ها معانی باطنی فراوانی برای آیات کریمه قرآن بیان شده است. در این روایات آیات قرآن به مقامات اهل بیت: تاویل شده و یا گاه بر دشمنان ایشان تطبیق داده شده است. هدف اصلی این نوشتار تلاش برای تحلیل این روایات و پاسخ به این پرسش است که استخراج معانی تاویلی یاد شده در روایات از سوی اهل بیت: بر چه مبانی و روش­ها و پیش فرضهایی استوار بوده است. تاکید این نوشتار بر این نکته بوده است که بدون شناخت این مبانی و در نظر گرفتن آن پیش فرضها، فهم و ارزیابی این روایات - که حجم فراوانی از میراث تفسیری شیعه را به خود اختصاص می­دهد - ناقص و در مواردی حتی نادرست خواهد بود.

کلیدواژه ها:

باطن قرآن ، جری و تطبیق ، روح معنا ، اتحاد ملاک ، اشتقاق.