واکاوی بوطیقای نوشتار زنانه در داستان «امراه من الطابقین» (با تکیه برمعادله بوزیمان)

قدرت سبک در ادبیات از عناصر گرامری پیچیده، زیبایی شناختی و پتانسیل نحوی واژگان گرفته شده است. زبان نوشتاری به عنوان یک سبک ادبی، نکته مهمی به شمار می رود. از سویی دیگر، آ.بوزیمان؛ نظریه پرداز آلمانی پس از انجام پژوهش های بسیار، در راستای سبک ادبی دربرابر سبک غیرادبی، معادله آماری اش را معرفی کرد. معادله بوزیمان؛ میزان واژگان توصیفی و ادبی در برابر غیرادبی ارزیابی و نوع نوشتار زنانه و مردانه را از یکدیگر تمیز می دهد و بر میزان ادبی بودن متن تاکید می ورزد. داستان امراه من الطابقین اثر هیفاء بیطار نیز ازجمله رمان هایی است که نویسنده در آن به مسائل حقوقی زنان و حقوق پایمال شده آن ها توسط مردان پرداخته است و این امر سبب ضرورت واکاوی زبان زنانه را در رمان مورد بحث گردیده است. پژوهش پیش رو سعی دارد، سبک زنانه در داستان امراه من الطابقین را با توجه آراء نظری نوشتار زنانه بررسی نماید و میزان ادبی بودن و زنانه نویسی هیفاء بیطار را با کمک ارزیابی آماری نقش نظریه آماری دانشمند آلمانی؛ آ.بوزیمان واکاوی و بررسی کند و در این راستا از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده که نشان می دهد، زبان زنانه در بسیاری از مولفه های نوشتاری داستان رعایت شده تا جایی که بیشترین کاربرد را مقوله های: ضمایر «انا» و «انت»، واژگان مطلق و مقید و پرسش کوتاه به خود اختصاص داده است. اسلوب آماری بوزیمان از میزان بالای افعال با میزان ۶۶۰۹ به نسبت صفات با میزان ۲۷۳۴ است که نسبت به دست آمده حدود ۴۱/۲% است و این میزان، ادبی بودن و زبان زنانه داستان را تضعیف می کند.  

کلیدواژه ها:

سبک ادبی ، نوشتار زنانه ، معادله بوزیمان ، هیفاء بیطار ، امراه من الطابقین