تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر سرزندگی تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان اهمال کار

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر سرزندگی تحصیلی و خلاقیت دانش-آموزان اهمال کار بود.روش: این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و پیگیری انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه دهم دوره متوسط شهر ارومیه در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ به تعداد ۳۲۹۵ نفر بود. برای نمونه گیری، تعداد ۴۰ نفر دانش آموزان داوطلب واجد شرایط که نمره کمتر از ۸۱ در پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (۱۹۸۴)، کمتر از ۳۶ در پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (۱۳۹۱) و نمره کمتر از ۱۲۰ در خلاقیت عابدی (۱۳۷۲) کسب کرده بودند مشخص و سپس به صورت تصادفی در ۲ گروه مطالعه (۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر در گروه گواه) وارد شدند. بسته آموزشی راهبردهای خودتنظیمی پنتریچ (۱۹۹۹) برای گروه آزمایش اجرا شد. زمان این برنامه آموزشی ۱۵ جلسه ۹۰ دقیقه ای و زمان آموزش نیز ۳ هفته بود. یافته ها: نتایج نشان داد برای متغیر سرزندگی تحصیلی اثر گروه (۰۰۱/۰P˂ و ۶۸۷/۰Eta=)، اثر زمان (۰۰۱/۰P˂ و ۸۱۶/۰Eta=) و اثر متقابل گروه × زمان (۰۰۱/۰P˂ و ۷۲۷/۰Eta=) معنادار بود. همچنین نتایج نشان داد برای متغیر خلاقیت اثر گروه (۰۰۱/۰P˂ و ۷۷۷/۰Eta=)، اثر زمان (۰۰۱/۰P˂ و ۸۰۲/۰Eta=) و اثر متقابل گروه × زمان (۰۰۱/۰P˂ و ۶۲۶/۰Eta=) معنادار بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت دانش آموزان اهمال کاری که در رابطه با سرزندگی تحصیلی و خلاقیت دچار ناتوانی هایی هستند چنانچه در معرض آموزش راهبردهای خودتنظیمی قرار گیرند می توانند موفقیت هایی در این زمینه کسب کنند.

کلیدواژه ها:

راهبردهای خودتنظیمی ، سرزندگی تحصیلی ، خلاقیت ، دانش آموزان اهمال کار