شناسایی و اولویت بندی ابعاد فرهنگ سازمانی موثر بر کاهش اینرسی سازمانی در سازمان تامین اجتماعی ایران با استفاده از تکنیک AHP

هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی ابعاد فرهنگ سازمانی موثر بر کاهش اینرسی سازمانی با استفاده از تکنیک AHP در سازمان تامین اجتماعی ایران می باشد. تحقیق حاضر از نوع توسعه ای و با روش آمیخته انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان و مدیران سازمان­ تامین اجتماعی ایران تشکیل دادند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و تعداد ۳۷۹ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که گزینش آنها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای صورت گرفت. گام اول به روش دلفی و با ارایه پرسش نامه به ۲۵ نفر خبره انجام شد که با نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در این مرحله، از طریق ادبیات پژوهش و تحقیقات پیشین بود. گام دوم به روش کمی با استفاده از پرسش­نامه، که روایی آن با تحلیل عاملی و پایایی با آزمون آلفای کرونباخ که مقدار آن برای همه ابعاد بیشتر از ۷/. بود، انجام گرفت. با آزمون تحلیل عاملی ۱۴ بعد فرهنگ سازمانی تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک دو نرم افزار SPSSو LISREL صورت گرفت. بار عاملی استاندارد برای تمامی ابعاد و مولفه­ها بیشتر از ۴۰/۰ و در حالت معناداری بیشتر از ۹۶/۱ به دست آمد. که فرهنگ انعطاف­پذیری دارای بیشترین وزن و در رتبه اول قرار گرفته و فرهنگ عدالت نیز دارای کمترین وزن و در رتبه آخر قرار گرفته شد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ سازمانی ، اینرسی سازمانی ، سازمان تامین اجتماعی ، تکنیک AHP