نوسانپذیری سود و تصمیمها ساختار سرمایه با نقش تعدیلگری درماندگی مالی؛ رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر درماندگی مالی بر ارتباط بین نوسانپذیری سود و تصمیمات ساختار سرمایه، از طریق رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری میباشد. روش: از بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ۸۲ شرکت طی سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ برای نمونه آماری انتخاب گردید و جهت بررسی اثر تعدیلگری درماندگی مالی، شرکتهای نمونه به کمک مدل کاپلان زینگالس در دو گروه دستهبندی گردید. نوسانپذیری سود به کمک متغیرهای مشاهدهپذیر ضریب پراکندگی نسبت بازده حقوق صاحبان سهام، ضریب پراکندگی نسبت سود علمیاتی به مجموع داراییها و انحراف معیار درصد تغییرات سود عملیاتی اندازهگیری شد و سنجش متغیر ساختار سرمایه از طریق نسبتهای مجموع بدهی به مجموع دارایی، مجموع بدهی به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و مجموع بدهی به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام انجام گرفت.  یافته ها: پس از اطمینان از برازش مناسب الگوهای اندازهگیری و ساختاری پژوهش نتایج نشان داد نوسانپذیری سود بر تصمیمات ساختار سرمایه اثر معکوس و معنیدار دارد و درماندگی مالی بر ارتباط بین نوسانپذیری و ساختار سرمایه اثر معنیدار دارد. به گونهای که شدت ارتباط این دو متغیر در گروه شرکت­های سالم قویتر است. نتیجه گیری: تاثیر نوسانپذیری سود بر تصمیمات ساختار سرمایه در شرکتهای سالم قویتر از شرکتهای دارای محدودیت مالی میباشد.  

کلیدواژه ها:

درماندگی مالی ، ساختار سرمایه ، معادلات ساختاری ، نوسانپذیری