ارتباط بصری و ساختاری معماری فضاهای آموزشی نوین و بازدهی تحصیلی دانش آموزان

محیط بهتر، آموزش و پرورش مطلوبتری را در پی خواهد داشت، لذا به موازات توسعه سیستم­ها و برنامه­های آموزشی، الگوی محیطی فضاهای یادگیری نیز می­بایست تکامل یابد. مبحث آموزش و نیاز مبرم به ارتقای کیفی آموزش در طی سال­های اخیر، از ابعاد مختلفی مورد بررسی قرارگرفته است. آنچه که امروزه به عنوان مدل کالبدی مدرسه در ایران شناخته میشود در برخی مواقع نتوانسته در جذب و تشویق افراد به حضور مستمر و مفید در آن فضا بینجامد که این امر کاهش بازدهی مثبت دانش­آموزان را به­دنبال داشته­است. پژوهش حاضر به دو روش کیفی و کمی انجام گرفت. بخش کیفی با روش تحلیل محتوا و بخش کمی با روش توصیفی – پمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل شش مدرسه در تورنتو -کانادا با درصد بازدهی متفاوت از طیف ضعیف به قوی بر اساس امتحان سراسری برگزار شده توسط آموزش و پرورش آن کشور در محله­های مختلف بود که به روش نمونه تصادفی خوشه­ای، ۱۸۰ دانش­آموز پایه ده تحصیلی انتخاب شدند. به منظور تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش از آمار استنباطی و از روش مدل یابی توزیع فراوانی استفاده شد. برای این منظور جهت بررسی آمار توصیفی از نرم افزار SPSS۲۲ و جهت بررسی فرضیات تحقیق از نرم افزار Smart Pls۳ استفاده شد. یافته­ها برازش مدل را تایید کرد. نتایج تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که طراحی مناسب کالبد معماری فضاهای آموزشی راهکاری در جهت افزایش بازدهی دانش­آموزان و ارتقاء موفقیت تحصیلی آنان به شمار می­آید. اهداف پژوهش:۱. بررسی معیارهای معماری کالبدی در مراکز آموزشی.۲. بررسی ارتباط میان بازدهی آموزشی دانش­آموزان با معماری مراکز آموزشی نوین در مدارس کانادا و امکان الگوسازی بومی.سوالات پژوهش:۱. چه ارتباطی بین میزان بازدهی مدارس نوین و مولفه­های کالبدی فضای آموزشی وجود دارد؟۲. جهت دستیابی به فضای آموزشی که ظرفیت روش­های نوین آموزش را دارا باشد، چه الگویی می­توان ارائه نمود؟

کلیدواژه ها:

بازدهی تحصیلی ، معماری فضاهای آموزشی نوین ، حس مکان