میزان بیان ژن های آپوپتوز پس از پیوند اتوگرافت بافت تخمدان انجمادی کپسوله شده با هیدروژل اسید هیالورونیک در رت
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 261
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-29-5_002
تاریخ نمایه سازی: 19 بهمن 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: ایسکمی و به دنبال آن، آپوپتوز و مرگ ومیر فولیکول ها از مشکلاتی است که پس از انجماد و پیوند بافت تخمدان رخ می دهد. در مطالعه حاضر، با هدف کاهش ایسکمی و آپوپتوز، از هیدروژل اسید هیالورونیک به عنوان یک کپسول در بافت تخمدان انجمادی-پیوندی رت استفاده شد.
مواد و روش ها: ۲۲ رت ماده بالغ (~۸ هفته) با سیکل استروس طبیعی، اوارکتومی گردید و سپس تخمدان سمت راست آن ها منجمد شد و پس از ذوب به دو گروه تقسیم گردیدند: انجمادی-پیوندی (VT) (n=۱۱) و انجمادی کپسوله شده در هیدروژل اسید هیالورونیک-پیوندی (VT+HA) (n=۱۱) که در داخل عضله پشتی همان رت پیوند زده شد؛ سپس از روز ۴ پس از پیوند، روزانه از رت ها اسمیر واژن تهیه گردید و در پایان اولین سیکل استروس (تقریبا ۱۵ روز پس از پیوند)، تخمدان ها از بدن رت ها خارج شد و با روش Real time PCR، بعضی از ژن های دخیل در آپوپتوز ازجمله P۵۳، c-Myc، Bax، Bcl-۲، Caspase۳ ارزیابی گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که همه پیوندها کاملا موفقیت آمیز بود (۱۰۰ درصد پیوند موفق)؛ همچنین میزان بیان ژن های P۵۳، c-Myc، Bax، Caspase ۳ در گروه VT بالاتر از گروه VT+HA بود. بااین حال، تنها در مورد ژن c-Myc این اختلاف معنادار مشاهده شد (P<۰.۰۵).
بحث و نتیجه گیری: هیدروژل هیالورونیک اسید توانسته است پس از پیوند، میزان آپوپتوز را در گروه دارای کپسول (VT+HA) نسبت به گروه بدون کپسول (VT) کاهش دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم اخوان طاهری
Gametogenesis Research Center, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran
مجتبی رضازاده ولوجردی
Dept of Anatomy, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
بیتا ابراهیمی
Dept of Embryology, Reproductive Biomedicine Institute, Royan Institute, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :