تعیین ظرفیت و مکانیابی بهینه دستگاه های ذخیره انرژی الکتریکی برای شبکه های هوشمند با توجه به برنامه های زمان استفاده

خلاصه این مقاله به تعیین ظرفیت و مکانیابی بهینه دستگاه های ذخیره انرژی الکتریکی برای شبکه های هوشمند دارای منابع تولید پراکنده (DG)با توجه به برنامه های زمان استفاده می پردازد. در این مقاله ابتدا اطلاعات یک شبکه استاندارد IEEE یعنی مشخصات شبکه ۳۳ باسه IEEE را دریافت نموده و سپس با مدلسازی ریاضی که در بردارنده اهداف هزینه ای (شامل هزینه های سرمایه گذاری و هزینه های بهره برداری سالانه) و پایداری شبکه می باشد، ظرفیت و مکان ذخیره سازهای انرژی را بصورت متغیرهای تصمیم درنظر گرفته و زمان استفاده ToU را به عنوان قید در مساله درنظر می گیریم. سپس با استفاده از الگوریتم نهنگ به بهینه سازی مدل ریاضی در نرم افزار متلب پرداخته و نتایج را ارائه می دهیم. در این مقاله یک روش بهینه مبتنی بر کنترل ولتاژهای شبکه های توزیع برای قرار دادن بهینه ذخیره سازهای انرژی بر اساس سیستم توزیع ارائه شده است. با استفاده از روش پیشنهادی محدودیت های ولتاژ و محدودیت های قدرت مشخص شده در شبکه به منظور بهبود کیفیت و کاهش تلفات برآورده گردیده است. این روش برای بهبود حاشیه پایداری ولتاژ و کاهش تلفات قدرت شبکه با استفاده از EESها در زمان ToU عمل می کند. فاکتور ولتاژ پایداری ثابت (VSF) در این مطالعه برای اندازه گیری ولتاژ پایداری باس های مختلف در شبکه استفاده و محاسبه شده است. در مقایسه با سایر شاخص های پایداری ولتاژ، می توان نتیجه گرفت که VSF توسعه یافته بسیار کارا و ساده است. با استفاده از مدل سازی عملکرد، موقعیت مطلوب و اندازه بهینه EESها در سیستم توزیع مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مکانیابی بهینه ، دستگاه های ذخیره انرژی الکتریکی ، شبکه های هوشمند