بررسی تاثیر پیاده راه در توسعه گردشگری شهری (مورد مطالعه: منطقه نمونه گردشگری شورابیل- شهر اردبیل)

پیاده راه سازی سازی جنبشی نوین برخاسته از رویکردهای نوین شهرسازی می باشد که در دهه های اخیر در بحث گردشگری با عنوان پیاده راه های گردشگری مطرح و دارای جایگاه ویژه ای در ساماندهی شهرها گردیده است. در پژوهش حاضر به بررسی پروژه پیاده-راه سازی در منطقه نمونه گردشگری شورابیل واقع در شهر اردبیل پرداخته شده است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات از روش پیمایشی(پرسشنامه) و نرم افزارهای تحلیل آماریSpss ,Lisrel و مدل تحلیلی copras استفاده شده است. حجم نمونه بر اساس فرمول جامعه نامعلوم سطح اطمینان ۹۵ درصد ۳۸۴ نفر به دست آمده است. جهت نیل به اهداف تحقیق دو فرضیه مطرح گردید. فرضیه اول با استفاده از ازمون اسپیرمن مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها نشان داد ایجاد پیاده راه و توسعه گردشگری شهری با مقدار همبستگی ۵۳۰/۰ و سطح معناداری ۰۰۰/۰ رابطه مثبت و معناداری دارند. بنابراین فرضیه اول قبول شد. برای آزمون فرضیه دوم نیز از تحلیل مسیر و مدل تحلیلی کوپراس استفاده گردید. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات نشان می دهد، بیشترین اثرکلی مربوط به پیوستگی و انسجام شبکه با میزان (۴۳۲/۰) و مولفه ایمنی و امنیت با میزان (۳۵۶/۰) در توسعه گردشگری در محدوده مورد مطالعه داشته است. همچنین یافته های مدل کوپراس نشان می دهد، گویه زیست محیطی به بیشترین میزان(Qi=۱۰.۶۰) در جایگاه نخست و گویه های ایمنی و امنیت نیز با میزان(Qi=۹.۸۵) در جایگاه دوم قرار گرفته است. بنابراین فرضیه دوم مودر قبول واقع نشد.

کلیدواژه ها:

پیاده راه سازی ، گردشگری ، کوپراس ، شهر اردبیل ، منطقه نمونه گردشگری شورابیل