بررسی تغییرات مکانی پارامتر لرزه خیزی b در ایران
محل انتشار: فصلنامه علوم زمین، دوره: 18، شماره: 72
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 238
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GSJ-18-72_022
تاریخ نمایه سازی: 18 بهمن 1400
چکیده مقاله:
در این مقاله تغییرات مکانی پارامتر لرزه خیزی b در گستره ایران از رابطه گوتنبرگ- ریشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. به این منظور، بر اساس مطالعات به عمل آمده به وسیله محققان پیشین برای پهنه بندی زمین ساختی و لرزه زمین ساختی ایران، این گستره فعال و لرزه خیز به ۵ پهنه ساختاری اصلی به نام های پهنه البرز-کپه داغ، پهنه آذربایجان، پهنه خاور- مرکز ایران، پهنه مکران، و پهنه زاگرس تقسیم شده است. سپس پارامتر لرزه خیزی b برای این ۵ پهنه محاسبه شده و مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در بین ۵ زون یاد شده، بیشترین مقدار پارامتر لرزه خیزی b به پهنه زاگرس (۲۸/۱) و کم ترین مقدار این پارامتر نیز به پهنه خاور- مرکز ایران (۸۴/۰) تعلق دارد. افزون بر این، در این مقاله نقشه پربندی معرف تغییرات پارامتر b در ایران نیز ارائه شده است. با توجه به این نقشه می توان چنین گفت که بخش هایی از ایران همچون نواحی خاوری و مرکزی ایران نقش بلوک های پایدار لرزه ای را ایفا می کنند. به طور خلاصه می توان گفت نتایج این تحقیق گویای این واقعیت است که مطالعه تغییرات مکانی توزیع فراوانی- بزرگی زلزله ها می تواند در شناخت الگوی لرزه خیزی و همچنین ساختار زمین ساختی نواحی مختلف بسیار مفید واقع شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید ناصر هاشمی
دانشکده علوم زمین، دانشگاه علوم پایه دامغان، دامغان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :