سنگ نگاری، جایگاه زمین ساختی و منشا سنگ های آذرین اولیگوسن – میوسن شمال رزن

منطقه مورد مطالعه در حدود ۲۳۰ کیلومتری جنوب باختری تهران قرار گرفته است. مطالعات زمین شناسی بر روی این منطقه حاکی از وجود توده های نفوذی بازیک  به سن احتمالی میوسن و گدازه هایی با طیف ترکیبی اسیدی تا بازیک به سن اولیگومیوسن است. سنگ های نفوذی  به طور عمده  ترکیب گابرویی داشته و گدازه ها را داسیت- ریوداسیت ، آندزیت ، تراکی آندزیت ، هورنبلند آندزیت، آندزیت بازالتی و تراکی بازالت تشکیل می دهد سنگ های نفوذی بیشتر ماهیت قلیایی و گدازه ها کم و بیش ماهیت کلسیمی- قلیایی را نشان می دهند. در مطالعات ژئوشیمیایی ایزوتوپی گدازه های آندزیتی منطقه در محدوده ترکیب کل زمین قرار می گیرند ، اما به نظر می رسد سنگ های گوشته ای ضمن استقرار در پوسته (بویژه پوسته قاره ای بالایی) با آن دچار آلودگی شده است. ترکیب BSE به طرف غنی شدگی از نسبت ۸۷Sr/۸۶Sr جابه جا شده است که نمونه ای از سنگ ها چنین وضعیتی را نشان می دهد. نمودارهای عنکبوتی مربوط به عناصر کمیاب نشان می دهد که جایگاه زمین ساختی توده های نفوذی منطقه با محیط زمین ساختی کششی مطابقت می نمایند. این در حالی است که گدازه ها دارای نمودارهای عنکبوتی با روند یکنواختی نبوده و به مناطق فرورانش شباهت بیشتری دارند. این مسئله بیانگر آن است که توده های نفوذی منطقه مورد مطالعه با سنگ های آتشفشانی بخش جنوبی آن تفاوت ژنتیکی دارد.

کلیدواژه ها:

خاستگاه ماگمایی ، ژئوشیمی ایزوتوپی ، آوج ، رزن ، آلایش ماگمایی ، سنگ های آتشفشانی ، سنگ های نفوذی