تاثیر مواد اصلاح کننده بر خصوصیات فیزیکی و میزان جذب عناصر غذایی خاک تحت کشت گونه Atriplex lentiformis

استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب از جمله راهکارهای افزایش بهره وری بوده که نه تنها شرایط بهبود عملکرد کیفی محصول را فراهم نموده، بلکه باعث افزایش قابل توجه کارایی مصرف آب نیز می گردد. لذا پژوهش حاضر به تاثیر دوماه سوپرچاذب استاکوزورب (سطح ۰/۱ و ۰/۳ درصد حجمی) و ماده معدنی زئولیت (سطح ۱۰ و ۱۵ درصد وزنی) بر افزایش توان ذخیره سازی آب در خاک تحت کشت گونه Atriplex lentiformis در خاک سبک شنی ۷۰% و ۸۰% در دو حالت آبیاری کم و معمولی پرداخته است. این تحقیق در ایستگاه تحقیقاتی مرکز بین الملل بیابان پردیس کشاورزی و مناطق طبیعی دانشگاه تهران واقع در شهرستان سمنان صورت گرفت. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار صورت گرفت. تجزیه و تحلیل در نرم افزار MSTAT-C انجام پذیرفت. مطابق نتایج، سطوحمختلف تیمار آبیاری، میزان درصد شن و ترکیبات پلیمر، تاثیر معنی داری بر وزن مخصوص حقیقی نداشته اند. از طرفی، کاربرد پلیمرهای سوپر جاذب موجب افزایش معنی داری بر درصد تخلخل خاک وکاهش معنی داری بر وزن مخصوص ظاهری داشته است. در خاک زیر کشت گونه لنتی فرمیس کمترین میزان پتاسیم قابل جذب خاک، تیمار شاهد در هر دو روش آبیاری و در هر دو سطح درصد میزان شن به دست آمد. میزان فسفر قابل جذب در تیمارهای روش آبیاری معمولی بیشتر از تیمارهای مشابه در روش کم آبیاری بود، اما این اختلاف معنی دار نگردید. بیشترین میزان این صفت نیز از تیمار ۷۰ درصد شن در روش آبیاری معمولی و با کاربرد ۰/۳ درصد حجمی استاکوسورب و ۱۵ درصد وزنی زئولیت (به ترتیب برابر ۷۷ و ۷۷/۳۳ میلی گرم بر کیلوگرم خاک) حاصل شد. میزان نیتروژن کل نیز تحت تاثیر تیمارهای مختلف قرار نگرفت و از روند مشخصی تبعیت نکرد.

کلیدواژه ها:

آبیاری معمولی ، زئولیت ، شن ، نیتروژن ، سمنان