تعیین دامنه میزبانی، خالص سازی فیزیکوشیمیایی و بررسی سرولوژیکی ویروس S سیب زمینی در شمال خراسان

چکیده در بررسی که به منظور یافتن ویروس S سیب زمینی در مزارع سیب زمینی شمال خراسان صورت گرفت، تعدادی غده بطور انتخابی از چندین مزرعه سیب زمینی در اطراف بجنورد از بوته هایی که علائم موزائیک۲، روگوز۳، فرورفتگی رگبرگ ها، ریزبرگی و تموج حاشیه برگ ها را داشتند جمع آوری شد. هم چنین تعدادی غده نیز بطور تصادفی از مزارع سیب زمینی اطراف شهرهای مشهد، چناران، قوچان، فاروج و شیروان گردآوری گردید. غده های جمع آوری شده تا سپری شدن دوره خواب در ۴ درجه سانتیگراد نگهداری و سپس در شرایط گلخانه کشت داده شدند. براساس واکنش گیاهان محک افتراقی، تعداد کمی از بوته های سیب زمینی به PVS آلودگی نشان داده و عصاره یکی از بوته های آلوده در مطالعات دامنه میزبانی گیاهان Nicotiana debneyi Domin و Lycopersicum esculentum L.cv. early urbana ۱۱۱ را بطور سیستمیک آلوده نمود. این جدایه بر روی گیاهان Chenopodium amaranticolor Costa & Reyn و C. quinoa Wild علائم موضعی کلروتیک ایجاد نمود ولی در Datura stramonium L., Nicotiana tabacum L. cv. xanthi, Petunia hybrida Vilm, Gompherena globosa L. Phaseolus vulgrais L. var. red kidney , Capsicum frutescens L. هیچ گونه علائمی ایجاد نکرد. ایزوله مورد نظر بعد از خالص سازی بیولوژیک روی C.quinoa در N. debneyi تکثیر داده شد و خالص سازی آن طبق روش پیشنهادی Hammond & Laqwson(۱۹۸۸) با مقداری تغییرات انجام گرفت. آنگاه در برابر آموده نسبتا خالص ویروس، آنتی سرم تهیه گردید. از آزمون های نشت دو طرفه در آگار۵ و الیزا۶ جهت تشخیص سرولوژیکی ویروس استفاده شد. بررسی میکروسکوپ الکترونی پیکره های رشته ای سالم ویروس به ابعاد ۹×۶۲۱ نانومتر را در آموده نسبتا خالص نشان داد(×۵۷۰۰۰). جهت تعیین میزان آلودگی مزارع سیب زمینی اطراف بجنورد مجموعا ۲۰۰ بوته بطور تصادفی نمونه برداری شده و از آزمون DAS-ELISA، جهت تشخیص ویروس استفاده شد. براساس نتایج این آزمون درصد آلودگی به PVS در منطقه بجنورد ۵/۱۵% تعیین گردید. واژه های کلیدی: ویروس S سیب زمینی، خالص سازی، آنتی سرم، الایزا، میکروسکوپ الکترونی