ردیابی ویروس خاکزاد چغندر قند در مزارع استان خراسان رضوی

چکیده ویروس خاکزاد چغندرقند (BSBV)، یکی از اعضای جنس پوموویروس بوده و دارای ذرات میله ای شکل و سه قطعه آر. ان. ا ی تک رشته ای مثبت می باشد. این ویروس از نظر مورفولوژی بسیار شبیه به ویروس عامل بیماری رایزومانیای چغندرقند است و همانند آن بوسیله قارچ خاکزاد پلی میکسا بتا منتقل می شود که سال های متمادی می تواند در خاک پایدار باقی بماند. دامنه میزبانی این ویروس محدود به خانواده سلمه است. به منظور شناسایی و تعیین پراکنش این ویروس در استان خراسان رضوی، در تابستان و پاییز ۱۳۸۴، حدود ۶۰۰ نمونه از مزارع مختلف استان از غده های مشکوک به آلودگی جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل گردید. نمونه های آلوده به ویروس، با استفاده از آزمون تاس- الیزا مشخص شدند. همچنین برای اثبات دقیقتر نتایج، آزمون آر. تی- پی. سی. آر صورت گرفت که در آن استخراج آر. ان. ای ویروس از غده های آلوده، به روش رسوب با PEG۶۰۰۰ انجام شد. سپس بدنبال آن آزمون آر. تی با استفاده از پرایمرهای تصادفی هگزامر جهت سنتز دی. ان. ای مورد استفاده قرار گرفت. واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ویروس انجام گردید. الکتروفورز محصول پی. سی. آر در ژل آگارز ۵/۱ درصد، قطعه تکثیر شده ۳۹۹ جفت باز مربوط به این ویروس را در نمونه های آلوده نشان داد. وجود این ناحیه تکثیر شده در نمونه های آزمایشی، آلودگی به ویروس مذکور را در مناطق مورد بررسی تایید می کند. واژه های کلیدی: ویروس خاکزاد چغندرقند (BSBV)، پوموویروس ، آزمون تاس- الیزا، واکنش زنجیره ای پلی مراز