تاثیر دورهای مختلف آبیاری بارانی بر بهره وری آب و خصوصیات کیفی گیاه چای و ارزیابی اقتصادی آن

چکیده در این پژوهش و طی یک دوره سه ساله (۱۳۸۱ تا ۱۳۸۳)، تغییرات عملکرد، خصوصیات کیفی و بهره وری آب گیاه چای و نتایج تحلیل اقتصادی حاصل از اعمال تیمارهای مختلف آبیاری تکمیلی در ایستگاه تحقیقاتی چای فومن (استان گیلان) مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل چهار سطح آبیاری بارانی با دور ۴، ۸، ۱۲ و ۱۶ روز و یک تیمار بدون آبیاری (شاهد) بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی انجام شد. در دوره کم آبی سال های خشک (۱۳۸۱ و ۱۳۸۲) با کاهش دور آبیاری، میزان عملکرد، خصوصیات کیفی (درصد مواد جامد محلول در آب و پلی فنل های چای خشک و ماده جامد برگ سبز) و کارآیی مصرف آب بوته های چای افزایش می یافت. مقایسه میانگین دو سالانه عملکرد تیمارهای دور آبیاری ۴، ۸، ۱۲و ۱۶ روز طی دوره خشک نشان داد که این تیمارها به ترتیب افزایش عملکردی معادل ۵/۷۴، ۵/۷۱، ۴/۶۷ و ۴/۵۹ درصد نسبت به تیمار شاهد داشته اند. نتایج ارزیابی اقتصادی نشان داد میانگین نسبت درآمد به هزینه برای تیمارهای دور آبیاری ۴ تا ۱۶ روز و شاهد به ترتیب برابر ۲، ۷۴/۱، ۶۴/۱، ۴۳/۱ و ۵/۱ حاصل گردید. بر این اساس، اگرچه در آبیاری با دور کوتاه، هزینه ها افزایش می یافت اما افزایش درآمد و سود حاصل از تولید برگ سبز بیشتر و با کیفیت مرغوب تر چای، هزینه ها را جبران می کرد. در سال های با توزیع بارندگی مناسب، بهتر است از دور آبیاری طولانی مانند ۸ تا ۱۲ روز برای آبیاری باغ های چای استفاده گردد. واژه های کلیدی: چای، ارزیابی اقتصادی، کیفیت، عملکرد