بررسی رفتار خوردگی SCC ناحیه جوش فولاد زنگ نزن ۱۷-۴PH در حالت فراپیرسازی شده

در این پژوهش، اثر عملیات حرارتی فراپیرسازی بر رفتار خوردگی تنشی ( SCC ) ناحیه جوش فولاد زنگ نزن ۱۷-۴PH بررسی گردید. برای دستیابی به این هدف، این فولاد قبل از جوشکاری تحت عملیات حرارتی آنیل انحلالی قرار گرفت. سپس توسط فرآیند جوشکاری قوس تنگستن گاز ( GTAW ) و با استفاده از فلز پرکننده از جنس فلز پایه جوش داده شد. پس از جوشکاری، بخشی از فلز جوش تحت عملیات حرارتی فراپیرسازی دو مرحله ای ( H۱۱۵۰-M ) قرار گرفت. ریزساختار و رفتار خوردگی SCC فلز جوش قبل و بعد از عملیات حرارتی فراپیرسازی مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی های ریزساختاری نشان داد که در اثر فراپیرسازی مقدار آستنیت برگشتی حاصل شده نسبت به مقدار آستنیت باقیمانده موجود در نمونه as-weld بیشتر شده است. نتایج بررسی ها نشان داد که در هر دو حالت as-weld و فراپیرسازی شده، فلز جوش به SCC حساس است، اما در شرایط فراپیرسازی شده زمان شکست نسبتا طولانی تر از شرایط as-weld است و در نتیجه عملیات فراپیرسازی نقش به سزایی در بهبود مقاومت به خوردگی SCC ناحیه اتصال دارد. مقاومت به ضربه نیز بررسی گردید. در حالتفراپیرسازی شده در مقایسه با حالت as-weld ، ناحیه جوش فولاد مقاومت به ضربه بیشتری را نشان داد.

کلیدواژه ها:

فولاد ۱۷-۴PH ، جوشکاری GTAW ، عملیات حرارتی فراپیرسازی ، آستنیت برگشتی ، خوردگی SCC