مدل برنامه ریزی راهبردی در سازمان از منظر قرآن کریم (مطالعه موردی حضرت نوح (ع))

خداوند بر اساس ربوبیت خود و برای هدایت بشر، پیامبران را ارسال و قوانین را از طریق آن­ها نازل کرده است. یکی از پیامبران اولوا العزم حضرت نوح (ع) است که برای هدایت امت خود برنامه­ریزی راهبردی تدوین، اجرا و ارزیابی کرده است. برنامه­ریزی راهبردی آن حضرت بر اساس سه محور شناخت وضع موجود، ترسیم وضع مطلوب و راهبردهای نیل به وضع مطلوب صورت گرفته است. مقاله حاضر «مدل برنامه­ریزی راهبردی در سازمان از منظر قرآن کریم با تاکید بر مطالعه موردی حضرت نوح (ع)» را با بهرگیری از روش میان رشته­ای، مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. یافته­های تحقیق نشان می­دهد که حضرت نوح (ع) با شناخت از وضع موجود امت خویش، وضعیت مطلوب را ترسیم و راهبردهای نیل به آن را ترسیم نموده است. بدین جهت آن حضرت برای نیل به وضع مطلوب، اقدام به طرح و ارائه­ی راهبردهای گوناگونی همچون: ابلاغ صریح ماموریت، بشارت و انذار، عدم درخواست مزد، شفقت و دلسوزی، حفظ سرمایه انسانی، استقامت و اتکال به خدا و پیوند دادن بین امور معنوی و امور مادی کرده است. برنامه­ریزی راهبردی حضرت نوح (ع) دارای امتیازاتی مانند انسانی، سازمانی و محیطی است که نسبت به برنامه­ریزی راهبردی دانش مدیریتی از برجستگی­های ویژه­ای برخودار می­باشد.

کلیدواژه ها:

مدل ، مدل برنامه ریزی راهبردی ، سازمان ، حضرت نوح (ع)