ارتباط انسان و طبیعت از منظر قرآن

سعادت و تکامل انسان از مجرای حیات دنیوی و با یاری عوامل طبیعی امکانپذیر است و برای انسان چاره ای جز ارتباط اندیشمندانه با طبیعت و بهره مندی از مواهب طبیعی نخواهد بود. این ارتباط، علاوه بر تامین نیازها در تربیت و پرورش ابعاد مختلف وجودی انسان تاثیرگذار است. براساس یافته­های این پژوهش، دو نوع ارتباط مادی و معنوی بین انسان و طبیعت از اهمیت بیشتری برخوردار است، آبادانی طبیعت به دست بشر و پرورش قوای جسمی بشر توسط طبیعت از ممهترین جنبه­های ارتباط مادی می باشند؛ از مسائلی که قرآن به آن توصیه فراوان می کند، تعقل و تفکر در آیات آفاقی است، از موارد ارتباط معنوی می­توان به اثبات خالق، اثبات توحید، اثبات معاد، تقویت اعتقاد به نبوت و ارائه مثال های محسوس برای امور نامحسوس در طبیعت اشاره نمود. روش­های ارتباط انسان با طبیعت از منظر قرآن شامل تجربه حسی، گردشگری، کار و کسب و طبیعت پژوهی است. موضوع پژوهش حاضر خبر از به کارگیری روش توصیفی تحلیلی، در مجرای مطالعات کتابخانه­ای می­دهد.

کلیدواژه ها:

انسان ، طبیعت ، ارتباط ، محیط ، رابطه مادی ، رابطه معنوی