تاثیر تمرینات اینتروال بر توان هوازی و بی هوازی دختران

مقدمه: تمرینات هوازی در بین ورزشهای روزانه دارای تاثیرات مثبت و منفی در بدن است و لازم است فرد برای انجام این تمرینات از استقامت بدنی لازم بهرهمند باشد. یکی از تمرینات کاربردی در زمینه ی فوق الذکر تمرینات اینتروال است. تمرینات اینتروال شامل تمرینات با وهله های تکراری، فعالیت ورزشی کوتاهمدت تا متوسط است که استراحت بین آنها انجام میشود. هدف از این پژوهش حاضر بررسی تمریناتاینتروال بر توان هوازی و بیهوازی دختران است.روش تحقیق: این مطالعه از نوع مروری سیستماتیک است. در این پژوهش پایگاه های اطلاعاتی- science direct- pubmed google scholar -irandoc-magiran مورد بررسی قرار گرفته اند. تعداد۴۰ مقاله در این حیطه یافت شد که از این تعداد ۷ مقاله در این پژوهش استفاده شدهاست.بحث و نتیجه گیری: تمرینات اینتروال سیستم قلبی - عروقی را فعال کرده و باعث افزایش ضربان و افزایش گردش خون میگردد. همچنین با توجه به اینکه قسمت پر فشار تمرینات اینتروال کوتاه است این عامل موجب تقویت سیستم بی هوازی بدن میگردد و قسمت کم فشار تمرین بر سیستم هوازی بدن تاثیر به سزایی دارد. کاظم خدائی و همکاران((۱۳۹۳در مقایسه تمرینات اینتروال شدید کوتاه مدت با رست پلایومتریک در برخی شاخص های قلبی - عروقی توان بیهوازی و عملکرد سرعتی و پرشی در دانشجویان دختر فعال نتیجه گرفتند که تمرینات اینتروال کوتاه مدت باعث بهبود پارامتر های قلبی و عروقی و نیز بهبود حداکثر اکسیژن دریافتی ، متابولیسم هوازی و بی هوازی عضلانی ، افزایش عملکرد ورزشی و کاهش استفاده از کربوهیدرات و... میشود. مهناز امیدی و همکاران (۱۳۹۸)در بررسی اثر کاهش تعداد جلسات و افزایش شدت تمرین بر ترکیب بدن ، توان هوازی و بیهوازی دانشجویان دختر غیرورزشکار نتیجه گرفتند که هر چقدر تعداد جلسات تمرین دارای شدت تمرین زیاد در یک هفته (به مدت ۳تا۵ جلسه در هفته) انجام گیرد تاثیر بیشتری بر ضربان قلب گذاشته و نیز روی حداکثر اکسیژن مصرفی تاثیر به سزایی دارد. هدی احدزاده (۱۳۹۳) در بررسی تاثیر یک دوره تمرینات اینتروال کوتاه مدت شدید HIIT بر توان هوازی و بیهوازی دوندگان دختر نتیجه گرفتند که تمرینات تناوبی شدید راهکار موثری برای بهبود ظرفیت سیستم-های هوازی و بیهوازی هستند و موجب افزایش آنزیمهای اکسایش و گیلیکولیتیک میگردند.