نمودهای برجسته هویت ایرانی در تاریخ جهانگشای جوینی

هویت از سویی نماینده تفاوت بین خود و دیگری و از سوی دیگر بیان گر تشابه بین افراد یک گروه است. تشابهی که احساس انسجام و هم بستگی را در بین اعضای آن نهاد یا گروه تقویت می کند و باعث پایداری آنان در طی تاریخ می شود. در سراسر تاریخ پر فراز و نشیب ایران، هویت ایرانی از اصلی ترین عوامل ماندگاری و ضامن بقای آن بوده است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی  تحلیلی عناصر فرهنگ و هویت ایرانی در تاریخ جهانگشای جوینی، یکی از متون شاخص به لحاظ داشتن عناصر نمایان گر هویت ایرانی، کاویده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که «تاثیرپذیری از شاهنامه»، «دین مداری»، و «تلاش در راه غلبه فرهنگی و کسب استقلال و آزادی» مهم ترین مولفه های هویت ایرانی است که در ساختار و محتوای این اثر انعکاس یافته است.

کلیدواژه ها:

تاریخ جهانگشای جوینی ، هویت ایرانی ، عطاملک جوینی ، تاریخ مغول