بررسی اثر تکنولوژی و ساختار تقاضای نهایی بر انتشار دی اکسیدکربن

مطابق با تحلیل داده-ستانده زیست محیطی (EEIO) و در راستای کاهش انتشار گاز دی اکسیدکربن CO۲)) این پرسش مطرح است که تکنولوژی و ساختار تقاضای نهایی چه تاثیری بر انتشار CO۲ در ایران دارد؟ به منظور پاسخ به این سوال این مطالعه دو روش را دنبال می گیرد: ابتدا CO۲برای ۲۹ بخش اقتصادی محاسبه می شود و سپس با استفاده از تحلیل تجزیه ساختاری (SDA) عوامل موثر بر رشد انتشار CO۲ در فاصله زمانی ۹۰-۱۳۷۸ بررسی می شود. نتایج نشان می دهد بخش نیروگاهی بزرگترین منتشرکننده CO۲ در ایران است. مطابق با تحلیل تجزیه ساختاری تقاضای نهایی با سهم ۸۷/۱ درصدی و تکنولوژی با سهم ۸۷/۰- درصد در تغییرات انتشار CO۲ به ترتیب منجر به افزایش و کاهش انتشار CO۲ در این فاصله زمانی در ایران شده اند. همچنین نتایج حاکی از آن است که مخارج مصرفی خصوصی (مخارج خانوار) در میان اجزاء تقاضای نهایی بیشترین سهم را در انتشار CO۲ دارد. افزایش راندمان سیستم های احتراق در نیروگاه ها، پیشرفت تکنولوژی های پاک و ارزان، سیاست های افزایش کارایی مصرف انرژی در بخش خانگی و توسعه آموزش عمومی و آگاه سازی جهت بهینه سازی مصرف انرژی پیشنهاد می شود

کلیدواژه ها:

انتشار CO۲ ، تکنیک گسترش یافته داده ، ستانده زیست محیطی(EEIO) ، تحلیل تجزیه ساختاری(SDA) ، ایران