بررسی اثر تغییرات ساختار سنی جمعیت(نیروی انسانی) بر رشد اقتصادی ایران با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستم

یکی از مهمترین اهداف اقتصادی سیاست گذاران دستیابی به رشد بالای اقتصادی است و از آنجا که تغییرات ساختار سنی جمعیت منجر به تغییر در نیروی انسانی می گردد بر رشد اقتصادی نیز موثر خواهد بود. از اینرو، رفتار تولید کالا و رشد اقتصادی ایران با استفاده از روش پویایی شناسی سیستم، با مبدا سال ۱۳۷۵ و ۱۳۹۰ شبیه سازی شده است و اثر تغییرات در ساختار جمعیت بر رشد اقتصادی بررسی گردیده است. در این راستا از مدل رشد درونزا رومر با لحاظ تابع تولید دانش و تابع انرژی استفاده شده است. و اثر تغییرات نرخ موالید بر رشد اقتصادی و تغییرات نسبت جمعیت فعال به کل جمعیت ۱۵ تا ۶۴ سال بر رشد اقتصادی بررسی شده است. نتایج نشان می دهند که کاهش نرخ موالید منجر به کاهش جمعیت در گروههای سنی مختلف به ویژه جمعیت کمتر از ۱۵ سال و جمعیت ۱۵ تا ۶۴ سال می گردد که زمینه ساز سالمندی جمعیت خواهد بود. ادامه این روند طی ۱۵ سال کاهش رشد اقتصادی را به همراه خواهد داشت و با گذشت زمان کاهش رشد اقتصادی ملموس تر خواهد شد.بنابراین سیاستگذاری بهینه در جهت افزایش نرخ موالید لازم به نظر می رسد. همچنین کاهش نسبت جمعیت فعال به کل جمعیت ۱۵ تا ۶۴ سال منجر به محدودیت رشد اقتصادی شده است. لذا فراهم نمودن فضای مناسب کار و فرصت های شغلی برای جوانان و زنان می تواند باعث افزایش نسبت جمعیت فعال به کل جمعیت ۱۵ تا ۶۴ سال شده و نهایتا منجر به افزایش رشد اقتصادی کشور ایران گردد.

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی درونزا ، نیروی انسانی ، جمعیت فعال ، پویایی شناسی سیستم.