بررسی تحلیلی و تطبیقی؛ خسرو وشیرین با ویس و رامین

؛«یکی از انواع شهر فارسی، نوع غنایی است، شعر غنایی شعری است که مستقیما احساسات و عواطف شخصی و خصوصی شاعر را بیان می کند شعری است که بیانگر عشق شاعر پیری او و از وطن دوستی و بشردوستی و خداشناسی او سخن می گوید» نویسندگان یونانی بر این عقیده بودند که «لیریک» سرودی است برای همراهی با چنگ ساخته شده و به شعری کوتاه و غیرداستانی اطلاق می شود یا آوازی و غنایی می خوانند (واحدی، ۱۳۷۵؛ ۳۰۱) در این مقاله به برر سی درباره خ سرو و شیرین و ویس و رامین و از نظر تحلیلی در دایره ادبیات تطبیقی پرداخته می شود و سعی بر آن ا ست که به ساختار داستانی دو منظومه خسرو و شیرین و ویس و رامین با توجه به عنصر پیرنگ و اجزای آن مثل (شروع، گره افکنی و بحران، نقطه اوج و گره گشایی و پایان) مقایسه شده است. و بعد به شباهت و تفاوت و ویژگی های مشترک ویس و رامین و خسرو و شیرین مثل (حذف موانع و وجودموانع به خاطر عشق و وجود صحنه های غیرمترقبه و جدایی طولانی دو دلداده جوان) و مختصرا به تشبیهات دو منظومه مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

ویس و رامین ، خسرو وشیرین ، ساختار پیرنگ ، تفاوت و تشابه ویژگی های مشترک ، تطبیق