ریزساختار ها و شرایط تغییرشکل در مجموعه های هسته دگرگونی موته- گلپایگان

در مجموعه های هسته دگرگونی موته-  گلپایگان (شامل مجموعه خاوری و باختری) در پهنه سنندج- سیرجان، ۲ رخداد دگرگونی ناحیه ای اصلی وجود دارد. در ارتباط با این دگرگونی ها، تغییر شکل هایی نیز در مقیاس دانه های سازنده در این سنگ ها رخ داده و ریزساختارهای مختلفی را ایجاد کرده است. ریزگسل ها در گروه ریزساختارهای ایجاد شده در شرایط شکنا هستند. در مجموعه خاوری، باز بلورین شدن بالجینگ در دانه های کوارتز و کمتر در دانه های فلدسپار، ساختار قفسه کتابی پورفیروکلاست های فلدسپار قطعه قطعه شده، دگرشکلی و شکل گیری پهنه های برشی را در شرایط دمای پایین نشان می دهند. در پهنه های برشی مجموعه خاوری، بافت گرانوبلاستیک چندوجهی در پورفیروکلاست های چند بلورین کوارتزی، بازپخت پس از میلونیتی شدن را در یک شرایط درجه متوسط مستند می کند. در مجموعه باختری، ریزدانه های کوارتزی صفحه شطرنجی، شرایط درجه بالا را در جریان دگرشکلی اول پیشنهاد می کنند، ولی خاموشی موجی آنها، شرایط درجه پایین را در دگرشکلی دوم آشکار می کند. بافت گرانوبلاستیک چندوجهی در دانه های فلدسپار دارای چین های جناغی نیز درست همین شرایط را در ۲ دگرریختی یادشده تایید می کند. به طور کلی با توجه به ریزساختار ها و شرایط دگرشکلی در مجموعه های دگرگون شده موته-  گلپایگان به ترتیب ۳ مرحله بازبلورین شدن شامل ۱) بازبلورین شدن ایستای درجه بالا پس از رخداد دگرگونی اولیه؛ ۲) بازبلورین شدن پویا و میلونیتی شدن وابسته در شرایط دگرگونی درجه پایین و به‎طور محلی درجه متوسط؛ ۳) بازبلورین شدن ایستای پس از میلونیتی شدن، در شرایط درجه متوسطقابل شناسایی است. توده های گرانیتوییدی شمال گلپایگان  می توانند به عنوان عامل گرمایی بازپخت در سنگ های دگرگون شده مجموعه باختری این منطقه مورد توجه قرار گیرند؛ ولی عامل گرمایی بازپخت در مجموعه خاوری مشخص نیست.

کلیدواژه ها:

ریزساختار ، دگرشکلی ، موته ، گلپایگان