تعیین شرایط فیزیکوشیمیایی سیال های کانسارساز با استفاده از مطالعات کانی شناسی و ریزدماسنجی میانبارهای سیال در کانسار Pb-Ba-Ag راونج، دلیجان، استان مرکزی

کانسار Pb-Ba-Ag راونج در ۲۰ کیلومتری شمال شهرستان دلیجان قرار دارد و سنگ میزبان آن سنگ های آهکی کرتاسه زیرین تاقدیس راونج هستند. از دید جغرافیایی تاقدیس راونج بخشی از کمان ماگمایی ارومیه-دختر در کمربند کوهزاد زاگرس است. کانه‎زایی در کمرپایین سنگ‎آهک توده ای، در مرز راندگی با سنگ های شیلی و شیلی- کربناتی رخ داده است. بافت های پرکننده میان برش ها، جانشینی سنگ میزبان و کانه زایی دانه پراکنده بافت های اصلی کانه دار هستند. کانی شناسی کانسار ساده و شامل گالن ریزدانه، باریت، مقادیر متغیری پیریت و مقادیر کمی اسفالریت، تتراهدریت و کالکوپیریت است. برخلاف پیریتی شدن شدید، مارکازیت در این کانسار یافت نشد. نبود مارکازیت نشان دهنده ته نشینی کانه ها از سیال با pH بالاتر از ۵ است. مطالعه ریزدماسنجی میانبارهای سیال روی کلسیت های پیش از مرحله اصلی کانه زایی(C۲)، باریت مرحله اصلی و کلسیت پس از کانه زایی(C۳) کانسار راونج انجام شد. میانگین دمای همگن شدگی میانبارهای سیال در کلسیت های پیش از کانه زایی۱۶۵، در کلیست های پس از کانه زایی مرحله اصلی۱۶۰ و در باریت۱۷۵ درجه سانتی گراد است که تقریبا مساوی هستند اما مقدار شوری این میانبارها از کمتر از یک تا بیش از %wt ۱۸معادل نمک طعام تغییر می کند. سیلیسی شدن سنگ میزبان در کانسار راونج محدود است که نشان دهنده تغییرات کم دمای سیال در ضمن کانه‎زایی است. تغییرات زیاد در شوری میانبارهای سیال و ته نشینی همزمان باریت و گالن ریزبلور شواهد آمیختگی دو سیال با ویژگی های زمین شیمیایی متفاوت هستند. یکی از این دو سیال دارای شوری پایین(میانگین wt% NaC ۶/۵) وCO۲ و غنی از گوگرد است. در دمای ۱۶۰ درجه سانتی گرادمقدار pH خنثی حدود ۸/۵ است. بنابراین ته‎نشینی سولفیدها از سیال‎هایی با pHمیان ۵ تا ۶ رخ داده است. سیال CO۲دار با شوری پایین، موجب بافر شدن محیط می‎شود.سیال دوم با شوری بالا(میانگین wt% NaCl۷/۱۵) در محدوده دما و شوری سیال‎های سازنده کانسارهای MVT قرار می گیرد. این سیال احتمالا اکسایشی و غنی از فلزات بوده است.

کلیدواژه ها:

کانسار Pb-Ba-Ag راونج ، سنگ‎آهک توده‎ای کرتاسه زیرین ، میانبارهای سیال ، تغییرات گسترده شوری ، آمیختگی سیال