چرایی و چگونگی پایان جنگ تحمیلی و تاثیر آن در پذیرش قطعنامه ۵۹۸

قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد در ۳۰ تیرماه ۱۳۶۶، به اتفاق آراء به تصویب رسید و جمهوری اسلامی ایران در ۲۷ تیرماه ۱۳۶۷، به طور رسمی آن را پذیرفت و مدتی پس از آن نیز، آتش بس رسمی بین دو کشور در حال جنگ با نظارت ماموران سازمان ملل برقرار شد. هدف از تهیه این مقاله پاسخ به پرسش اصلی این پژوهش با موضوع «چرایی و چگونگی پایان جنگ و تاثیر آن در پذیرش قطعنامه ۵۹۸» توسط بنیان گذار و معمار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) می باشد. با توجه به ماهیت موضوع و در مسیر پاسخگویی به سوال های اصلی و فرعی، در این تحقیق از روش توصیفی- تحلیلی جهت بررسی موضوع استفاده شده است و از نظر نوع تحقیق در دسته پژوهش های نظری – کاربردی قرار دارد. روش و ابزار گردآوری اطلاعات و داده ها نیز به شیوه کتابخانه ای – اسنادی و منابع اینترنتی می باشد. با تجزیه و تحلیل پرسش این مقاله، پاسخ روشنی برای آن داده شد. نتایج تحقیق نشانگر آن است که اولا چرایی و چگونگی پایان جنگ به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسئولان آن روز کشور مقابل روی امام (ره) گذاشتند و نشان دادند که کشور نمی کشد و نمی تواند جنگ را با این همه هزینه ادامه دهد و دوما تصمیمی که خود ایشان بعد از پذیرش قطعنامه اعلام می دارد و آن این است که می فرمایند: در شرایط کنونی آنچه موجب این امر شد تکلیف الهی ام بود.

کلیدواژه ها:

قطعنامه ۵۹۸ ، جنگ تحمیلی ، پایان جنگ