مدل سازی تنش القایی ناشی از وزن دریاچه گتوند علیا بر روی گسل گلستان

بارگذاری یک مخزن و تغییرات سطح آب دریاچه می تواند منجر به القا / چکانش زمین لرزه ها گردد. در این پژوهش تغییرات پایداری در طول گسل گلستان در نتیجه آبگیری مخزن سد گتوند علیا، که در رشته کوه های زاگرس در جنوب غرب ایران قرار دارد، مدل سازی شده است. فرمول بندی هایی بر پایه راه حل های سه بعدی بوسینسک برای محاسبه تنش های نرمال و برشی بر روی یک صفحه گسل مشخص، استفاده شد. هندسه و مکانیزم گسل گلستان با دقت بالائی با استفاده از زمین لرزه های ثبت شده توسط یک شبکه لرزه نگاری محلی مشخص شد. برای تحلیل بهتر نتایج، محاسبات در سه شیب متفاوت ۵۵، ۶۰ و ۶۵ درجه برای گسل گلستان انجام شد. از آنجاییکه دریاچه بر روی فرادیواره گسل رورانده گلستان قرار دارد، بنابراین انتظار می رود که بارگذاری مخزن بر روی این گسل موجب پایداری بیشتر گسل و تاخیر در وقوع زمین لرزه ها گردد. این امر به خوبی در تحلیل تنش های ناشی از مخزن بر روی این گسل مشهود و نتایج حاصله در تمامی شیب های یاد شده در قسمت های عمیق گسل از ۷ تا ۲۰ کیلومتر که نزدیکتر به دریاچه هستند، حاکی از پایداری این گسل است. تنها در بخش کوچکی از این گسل و در اعماق کم بین ۵ تا ۷ کیلومتر، شاهد ناپایداری آن هستیم. توان برشی محاسبه شده ناشی از مخزن که موجب ناپایداری آن می شود بین ۲۴۳/۰- و صفر بار برآورد شده است. لرزه خیزی مشاهده شده در گستره گسل گلستان قبل و بعد از آبگیری مخزن، نتایج حاصل از مدل سازی تنش را در نقاط مختلف گسل تایید می کند.

کلیدواژه ها:

تنش ، مخزن سد ، لرزه خیزی القائی ، گسل گلستان ، زاگرس