بررسی جامعه شناسانه هنر عکاسی ایران از آغاز تا ابتدای دوره پهلوی

در این تحقیق هنر به مثابه یک پدیده اجتماعی در نظر گرفته شده است. هدف از این تحقیق بررسی جامعه شناختی ازیک پدیده هنری در دوره ای از تاریخ اجتماعی ایران است دوره ای که تحولات مهم اجتماعی و دوره گذار از یک فضایسنتی و پا نهادن به دنیای جدید شناخته میشود. پدیدهی هنر عکاسی از دوره ای که به وجود آمده است و در دنیا شناختهشده است وارد ایران میشود و از این حیث در مقایسه با سایر اشکال هنری ویژگی منحصر به فرد و سرنوشت متفاوتیداشته است. همین موضوع اهمیت نگرش جامعه شناختی به این مقوله را نشان می دهد. پرداختن به دلایل این مساله وتوجه به تاثیراتی که جامعه ایرانی و هنر عکاسی در دوره قاجار بر همدیگر داشته اند از این حیث می تواند اهمیت شایانیداشته باشد. روش تحقیق به صورت تحلیلی و تاریخی بوده و جامعه آماری این تحقیق به کلیه متون نوشتاری و تصاویریمی پردازد که در حوزه عکاسی زمان قاجار در دسترس قرار دارد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که پیدایشعکاسی در ایران از منظر جامعه شناختی و اطلاعاتی که در این زمینه وجود دارد اثراتی را بر جامعه ایرانی گذاشته وهمچنین تحولات اجتماعی اعم از انقلاب مشروطه و سایر تحولات اقتصادی و اجتماعی بر روی عکسها و نحوه ی خلقتصایر تاثیرگذار بوده اند. همچنین از اطلاعاتی که در عکسها وجود دارد میتوان به شکل زندگی اجتماعی نحوه پوششآداب و سنن و اطلاعات اجتماعی متنوعی که در تصاویر به جا مانده از آن دوره وجود دارد، دست یافت.

کلیدواژه ها:

عکاسی ، دوره قاجار ، ایران ، جامعه شناسی هنر