ارزیابی کارایی مدل های هیدرولوژیکی بزرگ مقیاس در شبیه سازی بارش – رواناب (مطالعه موردی: رودخانه باراندوزچای)

مدل های هیدرولوژیکی یکی از روش های برآورد رواناب به دست آمده از بارندگی در نقاط فاقد ایستگاه هیدرومتری می باشند. به بیان دیگر این مدل ها با شبیه سازی فرایند تبدیل بارش به رواناب قادر به تخمین میزان رواناب حوضه های آبریز فاقد ایستگاه اندازه گیری با کمترین زمان و هزینه ممکن می باشند. برهمین اساس مطالعه حاضر با هدف ارزیابی توان مدل هیدرولوژیکی ظرفیت نفوذ متغیر در شبیه سازی رواناب خروجی رودخانه باراندوزچای و مقایسه آن با دبی مشاهداتی صورت گرفته است. مهمترین داده های مورد استفاده در پژوهش شامل، تیپ خاک، پوشش گیاهی، طبقات ارتفاعی، شیب، پارامترهای اقلیمی (باد، بارش، حداکثر دما، حداقل دما) و... می باشد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که میزان خطای مدل VIC در شبیه سازی رواناب خروجی و میانگین دبی روزانه بسیار پایین بوده است به طوری که ضریب نش- ساتکلیف دبی شبیه سازی شده روزانه در برابر دبی مشاهداتی در بازه زمانی ۲۰۰۰ الی ۲۰۱۵، بالای ۰/۷۴ بوده است. همچنین میانگین دبی روزانه مشاهداتی ۵/۷۰ متر مکعب بر ثانیه می باشد که مدل این رقم را حدود ۶ مترمکعب برثانیه برآورد کرده است.

کلیدواژه ها:

مدل ظرفیت نفوذ متغیر ، شبیه سازی جریان سطحی ، رودخانه باراندوز چای