اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهبود خودنظم جویی تحصیلی و انعطاف پذیری روان-شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

هدف این مطالعه، بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر بهبود خودنظم­جویی تحصیلی و انعطاف­پذیری روان­شناختی دانش­آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. این پژوهش به شیوه­ی آزمایشی و با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر کلیه­ی دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری خاص در دو مرکز ناتوانی یادگیری تهران بودند که از بین آنها ۴۰ دانش آموز به عنوان نمونه­ی پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برنامه درمانی پذیرش و تعهد در طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه­ای به صورت گروهی بر روی گروه آزمایش اجرا شد. گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­ها ­ی خودنظم­جویی تحصیلی و انعطاف­پذیری روان­شناختی استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان پذیرش و تعهد بر بهبود خودنظم­جویی تحصیلی و انعطاف­پذیری روان­شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص موثر بوده است. بر اساس نتایج به دست آمده می­توان گفت درمان پذیرش و تعهد با ایجاد پذیرش و گشودگی نسبت به تجارب و هیجانات منفی و گسلش شناختی می­تواند موجب بهبود خودنظم­جویی تحصیلی و انعطاف­پذیری روان­شناختی این دانش­آموزان شود.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری خاص ، انعطاف پذیری روان شناختی ، خودنظم جویی تحصیلی ، درمان پذیرش و تعهد