ارزیابی اثر مهار کنندگی نانوذره اکسیدروی بیوسنتتیک بر بیان ژنهای افلاکس پمپ (AdeA, AdeC) در سویه های بالینی Acinetobacter baumannii

معرفی یک عامل ضدباکتریایی موثر اهمیت فراوانی در کنترل سویه های باکتریایی بیماری زا و مقاوم به آنتی بیوتیک ها دارد. پیشرفت های گذشته در زمینه نانوتکنولوژی، به ویژه توانایی ساخت نانوذرات بیولوژیک منجر به ایجاد دسته وسیعی از عوامل ضدمیکروبی شده است؛ لذا هدف از انجام این مطالعه بررسی خواص آنتی باکتریایی نانوذره اکسید روی (ZnO) در مهار سویه های مقاوم   Acinetobacter baumannii به گروه های مختلف آنتی بیوتیکی است. از مجموع ۱۰۰ نمونه باکتریایی مختلف، تعداد ۱۰ نمونه آسینتوباکتر از مراکز بالینی شهرستان خرم آباد در بازه زمانی شش ماهه اول سال ۱۳۹۹ جمع آوری و بر اساس آزمون های بیوشیمیایی تعیین هویت شد. پس از تیمار سویه های MDR با حداقل غلظت مهاری نانوذره اکسید روی، میزان بیان ژن های افلاکس پمپ AdeA و AdeC با استفاده از روش Real-time PCR ارزیابی شد. بعد از اعمال اثر نانوذره اکسید روی در ژن AdeA، ۸۰ درصد نمونه ها کاهش بیان را نشان دادند. ۲۰ درصد نمونه ها نیز بیان افزایشی داشتند. همچنین در ژن AdeC، ۴۰ درصد نمونه ها بعد از اعمال اثر نانوذره اکسید روی کاهش بیان را نشان دادند. ۶۰ درصد نمونه ها نیز بیان افزایشی داشتند. طبق نتایج این پژوهش، اثر مهارکنندگی مطلوب نانوذره اکسید روی بیوسنتتیک بر بیان ژن های  AdeA و AdC که نقش مهمی در مقاومت دارویی گونه های آسینتوباکتر دارند مشهود بود. از طرفی باتوجه به بیان افزایشی در ۶۰ درصد نمونه ها برای ژن AdeC احتمال بروز جهش در ژن های تنظیم کننده را مطرح ساخت. به نظر می رسد در آینده می توان از نانوذره اکسید روی به عنوان یک کاندید دارویی در داروسازی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Efflux pumps ، Multiple drug resistance ، Nanoparticle ، Zinc Oxide ، افلاکس پمپ ، اکسیدروی ، مقاومت دارویی چندگانه ، نانو ذرات