ارزیابی فعالیت های زمین ساخت فعال در شهر جدید پردیس بر اساس شاخص های ریخت زمین ساختی

تاکنون در گستره مورد بررسی ارتباط بین زمین ساخت فعال و ژئومورفولوژی مورد مطالعه قرار نگرفته است؛ بررسی شاخص های ریخت زمین ساختی به منظور شناسایی تاثیر زمین ساخت فعال بر منطقه ضروری به نظر می رسد. به منظور بررسی زمین ساخت فعال در گستره مورد مطالعه، از شاخص های ریخت سنجی حوضه آبریز از قبیل شاخص انتگرال و منحنی های فرازسنجی، شاخص عدم تقارن حوضه آبریز، شاخص عدم تقارن توپوگرافی عرضی، شاخص شیب آبراهه، شاخص پیچ و خم جبهه کوهستان و نسبت کشیدگی استفاده شده است. به منظور ایجاد ارتباط بین عناصر ساختاری از قبیل خطواره ها،گسل ها و شاخص های ریخت سنجی، اقدام به انجام مطالعات سنجش از دور از قبیل استخراج اتوماتیک خطواره ها و شکستگی ها و تهیه نقشه چگالی خطواره ها شده است. بررسی خطر گسیختگی سطحی در شهر پردیس نشان می دهد که بستر این شهر میزبان گسل های مهمی می باشد که در مطالعات اولیه این شهر، شرایط زمین شناسی و مطالعات ساختگاهی مورد توجه قرار نگرفته است. با توجه به نتایج حاصل از بررسی زمین ساخت فعال نسبی در منطقه مورد مطالعه، می توان نتیجه گرفت که بیشتر مساحت کل منطقه مورد مطالعه در رده فعالیت زمین ساختی بالا قرار گرفته است که به دلیل عملکرد گسل های واقع در منطقه است. مقایسه نقشه چگالی خطواه ها با شاخص های ریخت سنجی حاکی از آن است که مناطق با چگالی بالا بر جبهه های فعال منطبق است و نقشه چگالی خطواره ها، تاییدی بر فعالیت زمین ساختی بالا در این مناطق است.

کلیدواژه ها:

ریخت زمین ساخت ، سنجش از دور ، زمین ساخت فعال ، مغناطیس سنجی ، پردیس