رمزگشایی از نقشمایه طاووس در کاشیکاری سردر مسجد امام اصفهان

از میان نقوش نمادین بناهای دوره صفوی می توان به نقشمایه طاووس و سیمرغ به عنوان نقوش نمادین در هنر ایران که به طرز بسیار زیبا و استادانه ای در تزئینات بسیاری از اماکن دوره صفوی در اصفهان کار شده اند، اشاره کرد . در این پژوهش که براساس گزارش ها، سفرنامه ها و مستندات مکتوب تدوین شده است به بررسی نقش طاووس بر سر در ورودی مسجد امام اصفهان و نقش نمادین آن در هنر اسلامی با کمک روش سمانتیک و معنا شناسی به صورت توصیفی- تحلیلی پرداخته شده است و در راستای پاسخ به این سوال که دلیل استفاده از نقش مایه طاووس بر سردر مسجد امام اصفهان چیست ،انجام شده است. نتیجه ای که از این پژوهش حاصل میشود، باتوجه به اینکه نقش طاووس به عنوان دربان بهشت و محافظ در تفاسیر و کتب معنا شده است به همین دلیل بیشتر در قسمت سردر یا ورودی اکثر بناهای مذهبی کار شده است . طاووس مظهر بی مرگی، طول عمر، عشق، نماد طبیعی ستارگان و ازا ینرو مظهر خدا گونگی است و معنای سمبولیک آن تزئینات، تجمل، تکبر، جلال و شکوه، خودبینی، رستاخیز، زندگی درباری، زیبایی، سلطنت، مقام، شهرت و غرور دنیوی فناناپذیر، موردستایش همگان با توجه این این معانی بهتر می توان به دلیل استفاده از این نقش مایه را در بناهای مذهبی دوره صفوی پی برد.

کلیدواژه ها:

نقش مایه ، طاووس ، مسجد امام اصفهان ، معنا شناسی.