بازخوانی اندیشه های مکتب جمال

یکی از مکاتب ارزشمند علمی، عرفانی و فلسفی در بطن فرهنگ و اندیشه های اسلامی، مکتب جمال یا زیبایی پرستی می باشد که عارفان ایرانی با ورود اندیشه اسلامی در ایران، عرفان اسلامی را اعتلا بخشیدند. جمال، یکی از ارزشمندترین ابتکارات و اندیشه های عرفانی و از هدایای بزرگ فیلسوفان ایرانی به بشریت می باشد که ارتباطی عمیق با فرهنگ ایرانی اسلامی دارد اما امروزه با نفوذ فرهنگ های بیگانه و گسترش تکنولوژی، این ارتباط به آشفتگی انجامیده و دوری گزینی نسل امروز از این اندیشه های پرمعنا کاملا مشهود است. در جهت حفظ چنین ارزش هایی باید بیش از پیش به مطالعه آن ها پرداخت. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، نیل به شناخت دوباره مکتب جمال و مقدمه ای بر پژوهش های آتی است که در اولین قدم، به مطالعه و دسته بندی پژوهش های انجام گرفته در این زمینه با استفاده از مطالعه منابع کتابخانه ای و تحلیل آن ها پرداخته می شود. در مجموع این نتیجه حاصل می گردد که فطرت انسان، عشق ورزیدن به تمام زیبایی ها است و مکتب جمال در زیبایی های عالم خلقت به عنوان تجلی و آینه جمال الهی تامل می کند و به عشق می رسد. شاخصه های اندیشه مکتب جمال که از بطن آن بدست می آید، در نهایت به وجه مشترک هستی، وحدت و وحدت وجود می رسند.

کلیدواژه ها:

زیبایی ، عرفان اسلامی ، عرفان ، مکتب جمال