ارائه الگوی نظام حکمرانی مطلوب بر اساس آموزه های قرآنی

از گذشته تا به امروز، همواره نقش دولت ها و حکومت ها در پیشرفت و تعالی جوامع یا عقب افتادگی آنها مورد بحث و مناقشه بوده است به ویژه چند دهه اخیر، این مهم بیش از پیش نمایان شده است. تا قبل از ۱۹۹۰ عموما حکمرانی مترادف با حکومت در مفهوم در نظر گرفته می شد. بنابراین حکمرانی اعمال قدرت اقتصادی، سیاسی و اداری برای مدیریت امور کشور در همه سطوح است. امروزه حکومت داری به معنی فرایندی است که به واسطه آن موسسات دولتی به اداره امور عمومی می پردازند، منابع عمومی را مدیریت کرده و از حقوق افراد جامعه حمایت می کند. مشارکت جویی، حکومت قانونی، شفافیت، پاسخگویی، رویکرد اجمالی و فراگیر، سهیم سازی و انصاف، بهره وری، اثربخشی و کارآمدی و قابلیت حساب کشی و مسئولیت پذیری مجموعه ویژگی های حکومت داری خوب را تشکیل می دهند. ظهور مفاهیمی از جمله حکومت داری خوب، بیانگر نقش در حال تغییر حکومت ها در اداره جوامع و تغییر نگرش نسبت به کارکرد حکومت در جهان امروز است. بنابراین یکی از اهداف تشکیل حکومت و حکمرانی در اسلام، رسیدگی به حقوق محرومان و دفاع از مظلومان است. مفهوم حکومت و حکمرانی در اندیشه سیاسی امام علی (ع)، هیچ گاه مقارن با تسلط و خودکامگی نیست بلکه این مفهوم، معنای مدیریت، امانت داری، خدمت گزاری و مهرورزی، هدایت و پاسداری از حقوق و آزادیهای مردم را در خود دارد. شاخص های حکمرانی مطلوب از نگاه علی (ع) عبارتند از:پاسخگویی و حق اظهار نظر، ثبات سیاسی و نبود خشونت، اثربخشی دولتی،کیفیت قوانین، حاکمیت قاونو کنترل فساد میب اشد.که در این پژوهش به بررسی نظریه حکمرانی، شاخص های حکمرانی مطلوبو حکومت داری خوب از منظر قرآن و نهج البلاغه بررسی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

حکمرانی خوب و مطلوب ، نهضت حکمرانی خوب ، حکمرانی مطلوب از نگاه امام علی (ع) حکومت و حاکم در نگاه امام علی (ع)