اولویت بندی آسیب ها و مسایل توسعه و رشد شهری از دیدگاه برنامه ریزی

در شرایط کنونی شهرهای ما معضلات زیست محیطی جز دغدغه های مدیران و برنامه ریزان شهری است و تا زمانی که یک شهر نتواند از منظر زیست محیطی به حد مطلوبی برسد، توسعه پایدار شهری نیز محقق نمی شود. هر شهر ظرفیت ها و پتانسیل های مخصوص به خود را دارد که بنا بر شرایط اجتماعی، کالبدی، جغرافیایی و فرهنگی مشخص می شود و نیاز است حتما چشم انداز آینده شهر بر اساس این ویژگی ها و خصوصیات دیده شود. البته به منظور تحقق توسعه پایدار شهری باید تمامی وجوه و ابعاد یک شهر مورد توجه قرار بگیرد و زمانی می توان گفت شهری به توسعه پایدار دست پیدا کرده است که توسعه در همه ابعاد آن اتفاق بیفتد با این حال امروزه یکی از مهمترین وجوه دستیابی به شهری پایدار، توجه به ظرفیت های زیست محیطی است تا فرآیندها، روندها و فعالیت ها منجر به تخریب محیط زیست شهری نشود. مولفه های اقتصادی و زیست محیطی باید در برنامه های شهری مورد توجه باشد و اثرات آنها بر یکدیگر ارزیابی شود تا بتوان به یک طرح مطلوب شهری رسید با این حال در بسیاری از شهرهای توسعه یافته مولفه های زیست محیطی بر مولفه های اقتصادی ارجحیت داده می شود که این خود نشان از اهمیت موضوع دارد. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر اولویت بندی آسیب ها و مسایل توسعه و رشد شهری در ایران با روش توصیفی- تطبیقی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد مروزه بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند و بر اساس برآوردها در سال ۱۴۱۰ این نسبت به بیش از ۶۰ درصد خواهد رسید. تقاضای بالای شهرنشینی علاوه بر افزایش تراکم شهری، مشکلات و مسائل خاص خود را بدنبال خواهد داشت، از جمله : حمل و نقل شهری، تامین منابع آبی و انتقال آن، انتقال فاضلاب و تخریب و آلودگی محیط زیست. بنابراین توسعه پایدار یکی از مسائل عمده کلان شهرها می باشد. استفاده از سازه های زیرزمینی علاوه بر حل مشکل حمل و نقل و خدمات زیربنایی، می تواند بعنوان فضاهای تجاری و شهری نیز استفاده گردد. با این اوصاف، شناخت درست از کاربری و اصول طراحی سازه های زیرزمینی و رفتارسنجی آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است

کلیدواژه ها:

مسایل توسعه شهری ، ایران ، آسیب فرهنگی ، آسیب اقتصادی ،