پندارشکنی قرآن کریم با محوریت واژه «علم» در سطوح متن

پندارشکنی و تصحیح اندیشه انسان ها یکی از مهم ترین ماموریت های کتب آسمانی است. قرآن کریم به عنوان جامع و کامل ترین متن وحیانی نسبت به بسیاری از اندیشه ها و توهمات غلط بشری انتقاد داشته، در سطوح متن وحیانی خود سعی در گسست خیالات موهومی دارد که برخلاف حقایق جهان هستی در ذهن ها شکل گرفته و عامل شقاوت انسان ها گردیده است. این واژه ها و ساختارها و جملات در عین تنوع هرکدام ماموریت و وظیفه ای خاص برای اصلاح اندیشه ها به عهده دارند. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی و شناخت معنا پندارشکنی آیات حاوی خانواده واژه «علم» در سطوح متن بررسی گردیده، به نتایجی دسته یافته است که مهم ترین آنها عبارت اند از: شناسایی سه سطح واژه و ساختار و جمله پندارشکن می باشد که در ۴۵% آیات حاوی آنها، آموزش مستقیم و در ۵۵% با روش اطلاع رسانی غیرمستقیم صورت گرفته که در ۷۴% این گروه از آیات، پندارشکنی با واسطه دیگران و در مابقی با واسطه پیامبر اسلام(ص) صورت گرفته است. نوع لحن و آهنگ کلام در ۶۱% موارد مقتدرانه و شدید و گویش مابقی این گروه از آیات با فراوانی ۳۹% مقتدرانه و ملایم بوده و خطاب تقریبا در ۵۰% این آیات متوجه مسلمانان بوده، رویکرد اصلی آنها پندارشکنی آموزشی می باشد و در نیمی دیگر قرآن کریم به دلیل عناد و پافشاری مشرکان و کافران در پندارهای سقیم خود برای تاثیرگذاری بیشتر و ایجاد تنبه، اکثرا با لحن شدید و بیان همراه با تهدید به دنبال گسست پندارهای ناصحیح و اصلاح آنها می باشد.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، پندارشکنی ، علم ، سطوح متن ، لحن آهنگ کلام